Κείμενο του καλλιτέχνη:
«Το 2002 και το 2003 παρακολούθησα τη δίκη του πρώην Προέδρου της Σερβίας και της Γιουγκοσλαβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς*, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Πέρασα δύο χρόνια στην αίθουσα του Ποινικού Δικαστηρίου έχοντας απέναντί μου τον άνθρωπο εναντίον του οποίου και του καθεστώτος του είχα εξεγερθεί στη Σερβία, όταν ήμουν ακόμη ένας νεαρός ακτιβιστής. Το θέμα ήταν περίπλοκο και τα συναισθήματά μου αντιφατικά, καθώς η προσωπική μου ιστορία ερχόταν σε αντιπαράθεση με το αφήγημα στο οποίο βασιζόταν η δίκη. Αυτό με οδήγησε να αφήσω στην άκρη την ιστορική μου ταυτότητα και να αναζητήσω καταφύγιο στην ταυτότητα του ζωγράφου της δίκης. Τα σχέδια που προέκυψαν ήταν ένα εικαστικό ημερολόγιο για να βρω μια γλώσσα και να εκφράσω τα συναισθήματα και τα θέματα που με στοίχειωναν. Το Visitor (Eπισκέπτης) είναι μια σειρά που περιλαμβάνει πάνω από 160 σχέδια με στυλό και μελάνι, όλα φτιαγμένα μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου. Τα σχέδια αποτελούν ένα εικαστικό στενογράφημα της δίκης και, συγχρόνως, ένα βαθιά συναισθηματικό αρχείο. Πίστευα πως η παρουσία μου στην αίθουσα του δικαστηρίου ήταν μια επιτελεστική πράξη άσκησης της ευθύνης ενός καλλιτέχνη ως προς την περιστασιακή εμπλοκή του στην πορεία της ιστορίας. Τα σχέδιά μου συνιστούν ένα αντι-αρχείο· χωρίς καμία προσπάθεια εντυπωσιασμού, αποτυπώνουν μέρα με την ημέρα συμβάντα στην αίθουσα, φέρνουν όμως τον θεατή διαρκώς αντιμέτωπο με τις ενδοσκοπήσεις του σχεδιαστή».
*Ο Milošević (1941 – 2006) ήταν Γιουγκοσλάβος και Σέρβος πολιτικός που υπηρέτησε ως πρόεδρος της Σερβίας στη Γιουγκοσλαβία από το 1989 έως το 1997. Κατηγορήθηκε τον Μάιο του 1999, κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κοσσυφοπεδίου, από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο του ΟΗΕ για την πρώην Γιουγκοσλαβία, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στο Κοσσυφοπέδιο. Ενάμιση χρόνο αργότερα προστέθηκαν κατηγορίες για παραβίαση των νόμων ή των εθιμοτυπικών του πολέμου, σοβαρές παραβιάσεις των Συμβάσεων της Γενεύης, στην Κροατία και τη Βοσνία, καθώς και για γενοκτονία στη Βοσνία.
O Ivan Grubanov γεννήθηκε το 1976 στο Βελιγράδι. Σπούδασε εικαστικές τέχνες στις Ακαδημίες Καλών Τεχνών του Βελιγραδίου και του Άμστερνταμ, στο Κάζα ντε Βελάσκεζ στη Μαδρίτη και στο Ίδρυμα Ντελφίνα στο Λονδίνο. Χρησιμοποιεί ποικιλία μέσων, όπως ζωγραφική, σχέδιο, εγκαταστάσεις, βίντεο και κόμικς, για να διερευνήσει τον ρόλο της τέχνης στις κοινωνικοπολιτικές αλλαγές. Στην πρόσφατη δουλειά του, ο Grubanov φέρνει στο προσκήνιο ζητήματα που αφορούν τη συλλογική μνήμη, την πρόσληψη, την ερμηνεία και την τεκμηρίωση των ιστορικών γεγονότων, καθώς και τον ρόλο του καλλιτέχνη σε αυτές.
>>
Text by the artist:
“In 2002 and 2003 I attended the trial of the former Serbian and Yugoslav president Slobodan Milosevic* in The Hague. I spent two years in the courtroom of the Criminal Tribunal in the presence of the man whose regime I had rebelled against as a young activist in Serbia. The complexity of the subject and contradictory feelings I had, while my personal history confronted the narrative established by the court, made me seek refuge from my historical identity in the identity of the courtroom artist. The resulting drawings were a visual diary of negotiating a language in which I could address the memories and labels that haunted me. Visitor is a series of over 160 pen and ink drawings I produced in the courtroom. The drawings present a visual stenogram of the process, but also a deeply emotional record. I saw my two-year presence in the courtroom as a performative act of exercising the responsibility that an artist carries in relation to his circumstantial involvement in the course of history. My drawings are an anti-document deprived of any sensationalism and they depict the day-in, day-out events in the courtroom, but constantly confront the viewer with the introjections of the draftsman”.
*Milošević (1941 – 2006) was a Yugoslav and Serbian politician who served as the president of Serbia within Yugoslavia from 1989 to 1997. He was indicted in May 1999, during the Kosovo War, by the UN’s International Criminal Tribunal for the Former Yugoslavia for crimes against humanity in Kosovo. Charges of violating the laws or customs of war, grave breaches of the Geneva Conventions in Croatia and Bosnia and genocide in Bosnia were added a year and a half later.
Ivan Grubanov was born in in 1976 in Belgrade and studied visual arts at the Academy of Fine Arts of Belgrade and the Academy of Fine Arts in Amsterdam, at the Casa de Velasquez in Madrid and the Delfina Foundation in London. In his work he employs various media, such as painting, drawing, installation, video and comic strips to explore the role of art in socio-political change. Grubanov’s recent work addresses issues concerning collective memory, the perception, interpretation and documentation of historical events and the role the artist has in them.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ / ALL ARTISTS
- Πάνος Κοκκινιάς. Πρέσπες, 2009
- Μαρία Βαρελά. Eν πανίον, 2020
- Ελένη Καμμά. Casting Call (Ανοιχτή οντισιόν), 2017-ongoing
- Ειρήνη Βουρλούμη. Party like there is no tomorrow, 2015
- Ειρήνη Βουρλούμη. In Waiting, 2011-2016
- Γιώργος Γύζης
- Βαγγέλης Βλάχος. 1981 (Allagi), 2007
- Αντώνης Πίττας. All Done Go Home, 2019
- Αναστάσης Στρατάκης. Έγχρωμη αποκατάσταση της τελετής αφής της ολυμπιακής φλόγας, κατά τη διάρκεια της ελληνικής στρατιωτικής χούντας (1967), 2016-2018
- Αλέξης Φιδετζής. Babel Fragments, 2022
- Zanny Begg + Oliver Ressler. The Right of Passage, 2013
- Trevor Paglen. NSA/GCHQ Surveillance Base Bude Cornwall, 2014 NSA Dagger Complex, Griesheim, Germany, 2014 NSA-Tapped Fiber Optic Cable Landing Site, Mastic Beach, New York, United States, 2014
- Trevor Paglen. Code Names of the Surveillance State, 2014
- Thomas Locher. Universal Declaration of Human Rights, Article 15, 2005-2006 / European Convention on Human Rights, Article 6, 2018-2019
- Thomas Kilpper. Burnout, 2016-2017
- Tanja Muravskaja. Ours, 2017–2018
- Szabolcs KissPál. From Fake Mountains to Faith (Hungarian Trilogy) (Από τα απατηλά βουνά στην πίστη [Ουγγρική τριλογία]), 2016
- Stéphanie Lagarde. Shepherds, 2021-2022
- Stéphanie Lagarde. Déploiements, 2018
- Stéphanie Lagarde. Bloc ballad, 2018
- Sasha Streshna. 1775, 2011, Herero, 2011, Where did Mr. President go?, 2022
- Navine G. Dossos. No Such Organisation (Δεν υπάρχει τέτοιος οργανισμός), 2018-2020
- Marta Górnicka. Constitution for the Chorus of Poles, 2016
- Marina Naprushkina. Jetzt! Alles für Alle!, 2020
- Marina Naprushkina. I Want a President, 2020-2022
- Loulou Cherinet. Statecraft, 2017
- Liu Chuang. Bitcoin Mining and Field Recordings of Ethnic Minorities, 2018
- Lise Harlev. To Be From Your Country, 2022
- Larissa Sansour. Nation Estate, 2013
- Langlands & Bell. Maison de Force, 1991
- Kristina Norman. Bring Back My Fire Gods, 2018
- Köken Ergun. Ι, Soldier, 2005
- Köken Ergun. The Flag (Bayrak), 2006
- Katya Εv. Augenmusik, 2016
- Jonas Staal. Other-Than-Statecraft #2: New Unions (Πέρα από το Statecraft #2: Νέες Ενώσεις), 2016-2019
- Jonas Staal. Other-Than-Statecraft #1: New World Summit (Πέρα από το Statecraft #1: Νέα Παγκόσμια Σύνοδος), 2012
- Jonas Staal. Collectivise Facebook (Συλλογικοποίηση του Facebook), 2020
- Jaanus Samma. Museum Display, 2019
- Ivan Grubanov. Visitor, 2002-2003
- Femke Herregraven. Liquid Citizenship, 2015/2018
- Ewa Axelrad. Shtamah, 2017
- Ella Littwitz. Yesterday, 2020
- Ella Littwitz. The Unknown Land of the South, 2017
- Daniela Ortiz. ABC of Racist Europe, 2017
- Cristina Lucas. Vexillology, 2015
- Cristina Lucas. Monochromes, 2016
- Bani Abidi. The Reassuring Hand Gestures of Big Men, Small Men, All Men, 2021