.
Το All Done Go Home (Έγιναν τα πάντα, γυρίστε στην πατρίδα σας) του Αντώνη Πίττα συνδέει δύο ανόμοια στοιχεία: τις πινακίδες οδικής σήμανσης με τα ιστορικά μνημεία. Για τον Πίττα, οι πινακίδες οδικής σήμανσης αντιπροσωπεύουν μια βασική οπτική μορφή κρατικού ελέγχου. Τα μνημεία, επίσης, και σε μικρότερο βαθμό η αρχιτεκτονική, αντανακλούν ιδεολογίες. Τα πιο διαδεδομένα μνημεία είναι τα αναπαραστατικά γλυπτά ιστορικών μορφών, ενώ ακόμα και σε όσα έχει ασκήσει επίδραση ο μοντερνισμός, παρά τη γεωμετρία και την αφαιρετικότητα, διατηρούνται ρεαλιστικά στοιχεία. Από την άλλη, οι σύγχρονες οδικές σημάνσεις –με τις χαρακτηριστικές αντανακλαστικές επιφάνειές τους– μεταχειρίζονται τα γεωμετρικά σχήματα του τετραγώνου, του τριγώνου και του κύκλου τα οποία συνδυάζονται με τα βασικά χρώματα. Αυτό αποτελεί κληρονομιά του μοντερνισμού και συγχρόνως καλύπτει χρηστικές ανάγκες. Τα επίπεδα γλυπτά στο All Done Go Home παραπέμπουν σε πεσμένα μνημεία τα οποία κατεδαφίστηκαν λόγω πολιτικών αντιπαραθέσεων, αναταραχών ή αλλαγής καθεστώτος. Το σύνθημα «all done go home» γράφτηκε από κάποιον άγνωστο σε ένα γλυπτό που στήθηκε με τις ευλογίες των ΗΠΑ στο κέντρο της Βαγδάτης για να αντικαταστήσει το προηγούμενο και διάσημο πλέον αποκεφαλισμένο άγαλμα του Σαντάμ Χουσεΐν. Το έργο βασίστηκε σε έρευνα και στο υλικό ενός αρχείου που είχε συλλέξει ο καλλιτέχνης με λεηλατημένα, βανδαλισμένα, φθαρμένα ή δημόσια μνημεία που έχουν κατεδαφιστεί.
Ο Αντώνης Πίττας γεννήθηκε το 1973 στην Αθήνα. Ζει και εργάζεται στο Άμστερνταμ. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, στο Ινστιτούτο Πιτ Ζβαρτ του Ρότερνταμ και στο Ινστιτούτο Σάντμπεργκ του Άμστερνταμ. Σήμερα, είναι επίτιμος ερευνητής του Τμήματος Ανθρωπιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ, όπου διεξάγει έρευνα και παράγει έργο για τη θεματική Ανακυκλώνοντας την Ιστορία (εκ-συγχρονίζοντας την ιστορία/ιστορικοποιώντας το σύγχρονο). Ο Πίττας διδάσκει στη Βασιλική Ακαδημία Τέχνης της Χάγης. Ως καλλιτέχνης, δημιουργεί κυρίως εγκαταστάσεις στον χώρο, ευαίσθητες στο συγκείμενό τους, οι οποίες διατηρούν στοιχεία από την αρχιτεκτονική, με αναφορές στην ιστορία της τέχνης, την επιτελεστική τους ιδιότητα και την κοινωνική τους δυναμική.
>>
Antonis Pittas’s All Done Go Home links two unlikely elements: road traffic signs and historical monuments. For Pittas, road signs represent a physical and prominent visual form of state control while monuments, and to a lesser degree architecture, reflect ideologies. Despite the geometric reductionism and abstraction of modernism, monuments have remained predominantly traditional and realistic, the most common being figurative sculptures of historical figures. Yet at the same time, modern road signs – with their characteristic reflective surface – combine the geometrical forms of the square, triangle and circle paired with primary colours. This is a reflection of both the heritage of modernism and utilitarian necessity. The flat sculptures of All Done Go Home refer to fallen monuments, torn down during political discontent, turmoil or regime change. The slogan “all done go home” was written by an anonymous member of the public on a newly erected, US sponsored sculpture in the centre of Baghdad, replacing the previously – and famously – decapitated monument of Saddam Hussein. All Done Go Home is based on research and an archive that the artist collected of hijacked, vandalised, damaged, hated public monuments that were toppled.
Antonis Pittas was born in 1973 in Athens and lives and works in Amsterdam. He studied at the Athens School of Fine Arts, the Piet Zwart Institute in Rotterdam and the Sandberg Institute in Amsterdam. Today, he is an honorary researcher at the Department of Humanities at the University of Amsterdam, where he conducts research and produces work on the theme Recycling History (contemporising history/historicizing the contemporary). Pittas teaches at the Royal Academy of Art in The Hague. As an artist, he mainly creates context-sensitive spatial installations that contain architectural elements that reference their history of art, their performative quality and their social dynamics.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ / ALL ARTISTS
- Πάνος Κοκκινιάς. Πρέσπες, 2009
- Μαρία Βαρελά. Eν πανίον, 2020
- Ελένη Καμμά. Casting Call (Ανοιχτή οντισιόν), 2017-ongoing
- Ειρήνη Βουρλούμη. Party like there is no tomorrow, 2015
- Ειρήνη Βουρλούμη. In Waiting, 2011-2016
- Γιώργος Γύζης
- Βαγγέλης Βλάχος. 1981 (Allagi), 2007
- Αντώνης Πίττας. All Done Go Home, 2019
- Αναστάσης Στρατάκης. Έγχρωμη αποκατάσταση της τελετής αφής της ολυμπιακής φλόγας, κατά τη διάρκεια της ελληνικής στρατιωτικής χούντας (1967), 2016-2018
- Αλέξης Φιδετζής. Babel Fragments, 2022
- Zanny Begg + Oliver Ressler. The Right of Passage, 2013
- Trevor Paglen. NSA/GCHQ Surveillance Base Bude Cornwall, 2014 NSA Dagger Complex, Griesheim, Germany, 2014 NSA-Tapped Fiber Optic Cable Landing Site, Mastic Beach, New York, United States, 2014
- Trevor Paglen. Code Names of the Surveillance State, 2014
- Thomas Locher. Universal Declaration of Human Rights, Article 15, 2005-2006 / European Convention on Human Rights, Article 6, 2018-2019
- Thomas Kilpper. Burnout, 2016-2017
- Tanja Muravskaja. Ours, 2017–2018
- Szabolcs KissPál. From Fake Mountains to Faith (Hungarian Trilogy) (Από τα απατηλά βουνά στην πίστη [Ουγγρική τριλογία]), 2016
- Stéphanie Lagarde. Shepherds, 2021-2022
- Stéphanie Lagarde. Déploiements, 2018
- Stéphanie Lagarde. Bloc ballad, 2018
- Sasha Streshna. 1775, 2011, Herero, 2011, Where did Mr. President go?, 2022
- Navine G. Dossos. No Such Organisation (Δεν υπάρχει τέτοιος οργανισμός), 2018-2020
- Marta Górnicka. Constitution for the Chorus of Poles, 2016
- Marina Naprushkina. Jetzt! Alles für Alle!, 2020
- Marina Naprushkina. I Want a President, 2020-2022
- Loulou Cherinet. Statecraft, 2017
- Liu Chuang. Bitcoin Mining and Field Recordings of Ethnic Minorities, 2018
- Lise Harlev. To Be From Your Country, 2022
- Larissa Sansour. Nation Estate, 2013
- Langlands & Bell. Maison de Force, 1991
- Kristina Norman. Bring Back My Fire Gods, 2018
- Köken Ergun. Ι, Soldier, 2005
- Köken Ergun. The Flag (Bayrak), 2006
- Katya Εv. Augenmusik, 2016
- Jonas Staal. Other-Than-Statecraft #2: New Unions (Πέρα από το Statecraft #2: Νέες Ενώσεις), 2016-2019
- Jonas Staal. Other-Than-Statecraft #1: New World Summit (Πέρα από το Statecraft #1: Νέα Παγκόσμια Σύνοδος), 2012
- Jonas Staal. Collectivise Facebook (Συλλογικοποίηση του Facebook), 2020
- Jaanus Samma. Museum Display, 2019
- Ivan Grubanov. Visitor, 2002-2003
- Femke Herregraven. Liquid Citizenship, 2015/2018
- Ewa Axelrad. Shtamah, 2017
- Ella Littwitz. Yesterday, 2020
- Ella Littwitz. The Unknown Land of the South, 2017
- Daniela Ortiz. ABC of Racist Europe, 2017
- Cristina Lucas. Vexillology, 2015
- Cristina Lucas. Monochromes, 2016
- Bani Abidi. The Reassuring Hand Gestures of Big Men, Small Men, All Men, 2021