.
Το έργο Ι, Soldier (Εγώ, ο στρατιώτης) εστιάζει στην Εθνική Ημέρα Ατατούρκ, Νεολαίας και Αθλητισμού (19 Μαΐου) και ασχολείται επίσης με τις κρατικά ελεγχόμενες τελετές των εθνικών εορτών της Τουρκικής Δημοκρατίας. Η συγκεκριμένη επέτειος τιμά την έναρξη του πολέμου της ανεξαρτησίας του τουρκικού λαού εναντίον των δυνάμεων της Αντάντ το 1919, υπό την ηγεσία του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Το έργο έχει μη περιγραφική, σχεδόν ηδονοβλεπτική οπτική γωνία η οποία τονίζει τα εθνικιστικά χαρακτηριστικά αυτών των τελετών. Στο εθιμοτυπικό της ημέρας περιλαμβάνονται χοροί μαθητών γυμνασίου με ύφος που θυμίζει έντονα την αισθητική του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να εισάγονται στους εορτασμούς δημοφιλή λαϊκά τραγούδια. Στο βίντεο, κατά τη διάρκεια γυμναστικών επιδείξεων φοιτητών από στρατιωτικές σχολές, ακούγεται ένα εθνικιστικό χιπ-χοπ τραγούδι, που αντιπαραβάλλεται με την απαγγελία από κάποιον υψηλόβαθμο στρατιωτικό ενός ηθικοπλαστικού ποιήματος σχετικά με τις αρετές του «Στρατιώτη».
O Köken Ergun γεννήθηκε το 1976 στην Κωνσταντινούπολη και εργάζεται κυρίως με τη κινούμενη εικόνα και τις εγκαταστάσεις.Τα έργα του στρέφονται στα στοιχεία και τις τελετουργίες που προσδίδουν ταυτότητα σε κυρίαρχες ή μειονοτικές κοινωνικές ομάδες. Συνήθως περνάει πολύ χρόνο με τα υποκείμενα που εμπλέκονται σε ένα έργο πριν αρχίσει να κινηματογραφεί και εμβαθύνει στα εγχειρήματά του για μια μακρά περίοδο έρευνας. Ο Ergun συνεργάζεται επίσης με εθνογράφους, ιστορικούς και κοινωνιολόγους για τη δημιουργία εκδόσεων και διαλέξεις που λειτουργούν ως προέκταση της καλλιτεχνικής του πρακτικής.
>>
I, Soldier, 2005, focuses on Atatürk, Youth and Sports National Day (May 19) while addressing the state-controlled ceremonies on the national commemorations of the Turkish Republic. This particular commemoration marks the start of the independence war of the Turkish public under the leadership of Mustafa Kemal Atatürk, against the Entente Forces in 1919. The work assumes a non-descriptive almost voyeuristic perspective that emphasises the nationalistic aspects of these celebrations. The day’s programme typically includes figurative dances by high school students, choreographed according to an aesthetic that brings to mind social realism. Over the past few years, popular songs have also made their appearance during the festivities. In this video a nationalist hip-hop song is played during the gymnastics demonstrations by military school students backed by a morally didactic poem from a high-ranking military officer on the virtues of “The Soldier.”
Köken Ergun was born in 1976 in Istanbul and is an artist working with film and installation. His films often deal with communities that are largely unknown to the greater public, and the importance of ritual in such groups. He usually spends time with his subjects before filming them and then goes on to do research for his projects over an extended period. Ergun also collaborates with ethnographers, historians and sociologists for publications and lecture series in addition to his artistic practice.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ / ALL ARTISTS
- Πάνος Κοκκινιάς. Πρέσπες, 2009
- Μαρία Βαρελά. Eν πανίον, 2020
- Ελένη Καμμά. Casting Call (Ανοιχτή οντισιόν), 2017-ongoing
- Ειρήνη Βουρλούμη. Party like there is no tomorrow, 2015
- Ειρήνη Βουρλούμη. In Waiting, 2011-2016
- Γιώργος Γύζης
- Βαγγέλης Βλάχος. 1981 (Allagi), 2007
- Αντώνης Πίττας. All Done Go Home, 2019
- Αναστάσης Στρατάκης. Έγχρωμη αποκατάσταση της τελετής αφής της ολυμπιακής φλόγας, κατά τη διάρκεια της ελληνικής στρατιωτικής χούντας (1967), 2016-2018
- Αλέξης Φιδετζής. Babel Fragments, 2022
- Zanny Begg + Oliver Ressler. The Right of Passage, 2013
- Trevor Paglen. NSA/GCHQ Surveillance Base Bude Cornwall, 2014 NSA Dagger Complex, Griesheim, Germany, 2014 NSA-Tapped Fiber Optic Cable Landing Site, Mastic Beach, New York, United States, 2014
- Trevor Paglen. Code Names of the Surveillance State, 2014
- Thomas Locher. Universal Declaration of Human Rights, Article 15, 2005-2006 / European Convention on Human Rights, Article 6, 2018-2019
- Thomas Kilpper. Burnout, 2016-2017
- Tanja Muravskaja. Ours, 2017–2018
- Szabolcs KissPál. From Fake Mountains to Faith (Hungarian Trilogy) (Από τα απατηλά βουνά στην πίστη [Ουγγρική τριλογία]), 2016
- Stéphanie Lagarde. Shepherds, 2021-2022
- Stéphanie Lagarde. Déploiements, 2018
- Stéphanie Lagarde. Bloc ballad, 2018
- Sasha Streshna. 1775, 2011, Herero, 2011, Where did Mr. President go?, 2022
- Navine G. Dossos. No Such Organisation (Δεν υπάρχει τέτοιος οργανισμός), 2018-2020
- Marta Górnicka. Constitution for the Chorus of Poles, 2016
- Marina Naprushkina. Jetzt! Alles für Alle!, 2020
- Marina Naprushkina. I Want a President, 2020-2022
- Loulou Cherinet. Statecraft, 2017
- Liu Chuang. Bitcoin Mining and Field Recordings of Ethnic Minorities, 2018
- Lise Harlev. To Be From Your Country, 2022
- Larissa Sansour. Nation Estate, 2013
- Langlands & Bell. Maison de Force, 1991
- Kristina Norman. Bring Back My Fire Gods, 2018
- Köken Ergun. Ι, Soldier, 2005
- Köken Ergun. The Flag (Bayrak), 2006
- Katya Εv. Augenmusik, 2016
- Jonas Staal. Other-Than-Statecraft #2: New Unions (Πέρα από το Statecraft #2: Νέες Ενώσεις), 2016-2019
- Jonas Staal. Other-Than-Statecraft #1: New World Summit (Πέρα από το Statecraft #1: Νέα Παγκόσμια Σύνοδος), 2012
- Jonas Staal. Collectivise Facebook (Συλλογικοποίηση του Facebook), 2020
- Jaanus Samma. Museum Display, 2019
- Ivan Grubanov. Visitor, 2002-2003
- Femke Herregraven. Liquid Citizenship, 2015/2018
- Ewa Axelrad. Shtamah, 2017
- Ella Littwitz. Yesterday, 2020
- Ella Littwitz. The Unknown Land of the South, 2017
- Daniela Ortiz. ABC of Racist Europe, 2017
- Cristina Lucas. Vexillology, 2015
- Cristina Lucas. Monochromes, 2016
- Bani Abidi. The Reassuring Hand Gestures of Big Men, Small Men, All Men, 2021