ΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΦΙΞ

 
 
 

ΜΟΥΣΕΙΟ

 
 
 
 
 
 

ΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΦΙΞ

Εμβληματικό τοπόσημο, ξεχωρίζει για πάνω από έναν αιώνα στο αθηναϊκό τοπίο. Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) στεγάζεται στο παλιό εργοστάσιο ζυθοποιίας ΦΙΞ, αθηναϊκό τοπόσημο με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και κοινωνιολογική σημασία.

Το παρελθόν

Στα τέλη του 19ου αιώνα, η ζυθοποιία ΦΙΞ μεταφέρθηκε σε νέα θέση, ανάμεσα στη σημερινή Λεωφόρο Συγγρού και τη Λεωφόρο Καλλιρόης. Στην αδόμητη ακόμη περιοχή, στη δυτική όχθη του Ιλισού ποταμού, κατασκευάστηκε καινούργιο εργοστάσιο. Στα χρόνια που ακολούθησαν το κτήριο υπέστη σταδιακούς μετασχηματισμούς για να καλύψει τις αυξανόμενες ανάγκες της εταιρείας ΦΙΞ.

Σταθμό στην ιστορία του κτηρίου αποτελεί το έτος 1957. Η οικογένεια Φιξ αποφάσισε να εκσυγχρονίσει το εργοστάσιο και ανέθεσε τον ανασχεδιασμό και την ανάπλαση του κτηρίου στον αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτο, έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του μεταπολεμικού μοντερνισμού στην Ελλάδα, σε συνεργασία με τον Μαργαρίτη Αποστολίδη. Ο Ζενέτος, χωρίς να διακόψει τη λειτουργία του εργοστασίου, ενσωμάτωσε στο νέο σχέδιο τα προϋπάρχοντα κτίσματα και δημιούργησε μια εξωστρεφή, ευέλικτη κατασκευή, ικανή να μεταβάλλεται και να προσαρμόζεται σε μελλοντικές χρήσεις και διαφορετικές συνθήκες. Το 1961 η ανάπλαση ολοκληρώθηκε. Το βιομηχανικό κτήριο του Ζενέτου αποτέλεσε πρωτοποριακό για την εποχή του αρχιτεκτόνημα και επιβλήθηκε στο μεταπολεμικό αστικό τοπίο με τη δυναμική της φόρμας του, το μέγεθος και το επιμήκες σχήμα του.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, το κτήριο εγκαταλείφθηκε. Οι φθορές και η ανάρτηση διαφημιστικών πινακίδων αλλοίωσαν τον χαρακτήρα του. Ο προβληματισμός σχετικά με τη διατήρηση και την αξιοποίησή του ήταν έντονος και μακροχρόνιος. Το 1995 μέρος του βορινού τμήματος κατεδαφίστηκε, παρά τις αντιδράσεις της ελληνικής και διεθνούς αρχιτεκτονικής κοινότητας.

Το παρόν

Το 2000, παραχωρείται προσωρινά στο νεοσύστατο τότε ΕΜΣΤ ο ισόγειος χώρος του κτηρίου Φιξ, ενώ δύο χρόνια αργότερα αποφασίζεται να αποτελέσει τη μόνιμη στέγη του μουσείου. Από αυτή τη συνεύρεση γεννιέται μία νέα δημιουργική μεταμόρφωση. Μετά από αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, τα γραφεία 3SK Στυλιανίδης Αρχιτέκτονες Α.Ε., με τη συμμετοχή της Καλλιόπης Κοντόζογλου ως συνεργάτη, Ι. Μουζάκης και Συνεργάτες Αρχιτέκτονες Ε.Π.Ε., Tim Ronalds Architects, αναλαμβάνουν τη μελέτη της ανάπλασης του κτηρίου.

Σύμφωνα με τους αρχιτέκτονες, οι όψεις του κτηρίου επί της Λεωφόρου Συγγρού και της οδού Αμβροσίου Φραντζή που έχουν κριθεί διατηρητέες, αποτελούν βασικό άξονα της ανάπλασης, ενώ η όψη της Λεωφόρου Καλλιρρόης με την κεντρική είσοδο σηματοδοτεί το νέο μουσείο. Το ίχνος του Ιλισσού εμπνέει τον σχεδιασμό ενός μεγάλου κατακόρυφου «εδάφους» από αναρτημένα ακατέργαστα μάρμαρα που ακουμπά σε έναν υγρό τοίχο – καταρράκτη. Η τέταρτη όψη του κτηρίου αντιμετωπίζεται ως η πλευρά που περιμένει την ολοκλήρωσή της μετά την κατεδάφιση. Το κτήριο, που σήμερα αναπτύσσεται σε 18.142 τ.μ. και σε οικόπεδο επιφάνειας 3.123 τ.μ., στερείται περιβάλλοντα χώρου, όμως επιστρέφει τον δημόσιο χώρο εσωτερικά, μέσα στο κτήριο. Η ταράτσα προσφέρει στους επισκέπτες πανοραμική θέα του αστικού τοπίου από την Ακρόπολη μέχρι τον φαληρικό νότο.

Η μακρόχρονη ιστορία του εμβληματικού κτηρίου, συνυφασμένη με την ιστορία της πόλης, των κατοίκων της, των πολλών και διαφορετικών ανθρώπων που συνδέθηκαν μαζί του, είναι πολυδιάστατη ανακαλώντας μνήμες με έντονη φόρτιση. Σήμερα, το κτήριο Φιξ παραμένει φορέας της συλλογικής μνήμης της πόλης, ενώ ταυτόχρονα στεγάζει το παρόν και το μέλλον της σύγχρονης τέχνης.

 
 
 

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ

1893

Στο πλαίσιο της επέκτασης της ζυθοποιίας ΦΙΞ, αποφασίζεται η μετεγκατάστασή της στη σημερινή Λεωφόρο Συγγρού.

Την εποχή εκείνη, η περιοχή είναι ακόμη αδόμητη. Το νέο, μεγάλο για τα δεδομένα της εποχής, εργοστάσιο κατασκευάζεται στη δυτική όχθη του Ιλισσού, σε μικρή απόσταση από τους Στύλους του Ολυμπίου Διός. Το πρώτο αυτό κτήριο θα επεκταθεί σταδιακά μέσα στα επόμενα χρόνια, ακολουθώντας την αύξηση των εργασιών της ζυθοποιίας ΦΙΞ.

1950

Η βιομηχανική ανασυγκρότηση της χώρας, στα μέσα της δεκαετίας του 1950, βρίσκει τη ζυθοποιία ΦΙΞ σε νέα άνθηση μετά τα δύσκολα χρόνια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Προκειμένου να ανταποκριθεί στις ανάγκες της διαρκώς αυξανόμενης παραγωγής η εταιρεία ΦΙΞ αποφασίζει την ανακατασκευή του εργοστασίου.

1957

Ο ανασχεδιασμός και η ανάπλαση του κτηρίου ανατίθενται στον αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτο, έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του μεταπολεμικού μοντερνισμού στην Ελλάδα, σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα Μαργαρίτη Αποστολίδη.

Στόχος του αρχιτέκτονα είναι να ενοποιήσει τις διαδοχικές επεκτάσεις του παλιού εργοστασίου, χωρίς να διακόψει τη λειτουργία του και να δημιουργήσει, σύμφωνα με τη γενικότερη φιλοσοφία του, μια ευέλικτη κατασκευή που θα μπορεί να μεταβάλλεται και να προσαρμόζεται σε μελλοντικές χρήσεις και διαφορετικές συνθήκες.

1961

Το βιομηχανικό κτήριο του Ζενέτου είναι έτοιμο. Αποτελεί ένα σύγχρονο εργοστάσιο, τόσο σε σχεδιασμό, όσο και σε εξοπλισμό. Η σχεδιαστική πρόταση του αρχιτέκτονα συμπυκνώνει με σαφήνεια και οξυδέρκεια τις αρχές του μοντερνισμού, όπως ο δυναμισμός της φόρμας, οι καθαρές και λιτές γραμμές, τα μεγάλα ανοίγματα και η εμφατική ανάδειξη του οριζόντιου άξονα.

Η γραμμικότητα των όψεων σε συνδυασμό με την κλίμακα του έργου δημιουργούν την αίσθηση ότι το κτήριο εκτείνεται στο άπειρο, ενώ χαρακτηριστικό της εξωστρέφειάς του είναι η συνεχής έκθεση της λειτουργίας του εργοστασίου μέσα από τα περιμετρικά υαλοπετάσματα στο χώρο του ισογείου, όπου βρίσκονται εγκατεστημένα τα μηχανήματα. Το πρωτοποριακό για την εποχή του αρχιτεκτόνημα επιβάλλεται στο άναρχο και απρόσωπο αστικό τοπίο της μεταπολεμικής Αθήνας.

1970

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, το εργοστάσιο εγκαταλείπεται. Στα χρόνια που ακολουθούν, το κτήριο Φιξ μένει αναξιοποίητο. Οι φθορές στο εσωτερικό καθώς και στο εξωτερικό του κέλυφος, αλλά και η ανάρτηση διαφημιστικών πινακίδων αλλοιώνουν τον χαρακτήρα του.

Ο προβληματισμός σχετικά με τη διατήρηση και την αξιοποίηση του κτηρίου, που αποτελεί τοπόσημο αρχιτεκτονικής και κοινωνιολογικής σημασίας, είναι έντονος και μακροχρόνιος. Διατυπώνονται προτάσεις επανάχρησής του ως εμπορικού, βιομηχανικού, συνεδριακού, πολιτιστικού και ερευνητικού κέντρου, αλλά και προτάσεις κατεδάφισής του για τη δημιουργία πάρκου.

1994

Τον Δεκέμβριο, το κτήριο περιέρχεται με αναγκαστική απαλλοτρίωση, για λόγους δημόσιας ωφέλειας, στην ιδιοκτησία της Αττικό Μετρό Α.Ε. Παρά τις έντονες αντιδράσεις της ελληνικής και διεθνούς αρχιτεκτονικής κοινότητας, το βόρειο τμήμα του κατεδαφίζεται.

2000

Τον Φεβρουάριο, μετά από σχετική διαμόρφωση του ισογείου, οργανώνεται από το Υπουργείο Πολιτισμού σε συνεργασία με το Ίδρυμα Γιάννης Τσαρούχης η έκθεση Γιάννης Τσαρούχης, Μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Την ίδια χρονιά ο χώρος αυτός παραχωρείται ως προσωρινή στέγη στο νεοσύστατο τότε Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ).

2002

Αποφασίζεται ότι το εναπομείναν τμήμα του παλιού εργοστασίου της πρώην ζυθοποιίας ΦΙΞ θα αποτελέσει τη μόνιμη βάση του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (EMΣT). Υπογράφεται σύμβαση μίσθωσης του κτηρίου, διάρκειας 50 ετών, μεταξύ της Αττικό Μετρό Α.Ε. και του EMΣT.

Έπειτα από ανοιχτό Διαγωνισμό το ΕΜΣΤ αναθέτει σε Φορέα Διεύθυνσης Έργου με την επωνυμία Ελληνοτεχνική Α.Ε. τις απαραίτητες Υπηρεσίες Διοίκησης Έργου για τον έλεγχο και την παρακολούθηση της Μελέτης και Ανακατασκευής του κτηρίου του μουσείου. Ταυτόχρονα, ξεκινάει η καταγραφή της υφιστάμενης κατάστασης και η σύνταξη του κτηριολογικού προγράμματος του μουσείου, ενώ προκηρύσσεται Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός, με κλειστή διαδικασία σε δύο στάδια, για την ανάθεση με Σύμβαση Έργου της εκπόνησης της Μελέτης του ΕΜΣΤ.

2003

Το πρώτο βραβείο για τη Μελέτη Ανάπλασης του κτηρίου απονέμεται στα συμπράττοντα γραφεία: 3SK Στυλιανίδης Αρχιτέκτονες Α.Ε. με συνεργάτη την Καλλιόπη Κοντόζογλου, Ι. Μουζάκης και Συνεργάτες Αρχιτέκτονες ΕΠΕ, Tim Ronalds Architects, Μελέτες Τεχνικών Έργων, Παν. Μπαμπίλης και Συνεργάτες Ε.Ε., INSTA.

2004

Υπογράφεται Σύμβαση Εκπόνησης Μελέτης ανάμεσα στο ΕΜΣΤ και τα συμπράττοντα γραφεία του πρώτου βραβείου του διαγωνισμού.

2005

Τον Μάρτιο, υποβάλλεται το A΄ Στάδιο Αρχιτεκτονικής Μελέτης (Προμελέτη).

Στο Α΄ Στάδιο του Διεθνούς Κλειστού Διαγωνισμού για το Έργο: ‘Κατασκευή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης’ υποβάλλονται Φάκελοι Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος από τις κάτωθι 15 εργοληπτικές επιχειρήσεις: ΕΚΤΕΡ Α.Ε., ΑΚΤΩΡ Α.Τ.Ε., J&P ΑΒΑΞ Α.Ε., ΕΔΡΑΣΗ Χ.ΨΑΛΛΙΔΑΣ A.T.E., ΒΙΟΤΕΡ Α.Ε., ΕΝΤΕΧΝΟΣ Α.Ε., ΕΡΕΤΒΟ Α.Ε., ΕΛΤΕΡ Α.Ε., ΜΟΧΛΟΣ Α.Ε., ΙΝΤΡΑΚΑΤ Α.Ε., ΑΘΗΝΑ Α.Τ.Ε., ΑΝΑΣΤΗΛΩΤΙΚΗ Α.Τ.Ε., ΜΗΧΑΝΙΚΗ Α.Ε., ΓΑΝΤΖΟΥΛΑΣ Α.Τ.Ε.Ε., ΤΕΡΝΑ Α.Ε. Τον Σεπτέμβριο, υποβάλλεται το Β΄ Στάδιο Αρχιτεκτονικής Μελέτης (Οριστική Μελέτη), ενώ τον Οκτώβριο, προκηρύσσεται Διεθνής Διαγωνισμός, με κλειστή διαδικασία σε δύο στάδια, για την ανάδειξη Εργολάβου για το Έργο: ‘Κατασκευή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης’. Τον Νοέμβριο, υποβάλλεται το Γ΄ Στάδιο Αρχιτεκτονικής Μελέτης (Μελέτη Εφαρμογής).

2006

Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΜΣΤ προκρίνονται να συμμετάσχουν στο Β΄ Στάδιο του Διαγωνισμού για το Έργο: ‘Κατασκευή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης’ οι κάτωθι 10 εργοληπτικές επιχειρήσεις:

ΑΚΤΩΡ Α.Τ.Ε., J&P ΑΒΑΞ Α.Ε., ΕΔΡΑΣΗ Χ.ΨΑΛΛΙΔΑΣ A.T.E., ΒΙΟΤΕΡ Α.Ε., ΕΡΕΤΒΟ Α.Ε., ΑΘΗΝΑ Α.Τ.Ε., ΑΝΑΣΤΗΛΩΤΙΚΗ Α.Τ.Ε., ΜΗΧΑΝΙΚΗ Α.Ε., ΤΕΡΝΑ Α.Ε, ΕΚΤΕΡ Α.Ε. Πλην της J&P ΑΒΑΞ Α.Ε., οι υπόλοιπες 9 εργοληπτικές επιχειρήσεις υποβάλλουν οικονομική προσφορά. Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΜΣΤ ανακηρύσσει την εργοληπτική επιχείρηση ΒΙΟΤΕΡ Α.Ε. ως μειοδότη του Διαγωνισμού και Ανάδοχο για το Έργο: ‘Κατασκευή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης’. Εν τω μεταξύ, στις 22 Φεβρουαρίου, εκδίδεται η απόφαση από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών με την οποία απορρίπτεται η Αίτηση Ασφαλιστικών Μέτρων που κατέθεσε η εργοληπτική επιχείρηση με την επωνυμία ΕΝΤΕΧΝΟΣ Α.Ε. κατά της απόφασης του Δ.Σ., σύμφωνα με την οποία, η ΕΝΤΕΧΝΟΣ Α.Ε. αποκλείεται της περαιτέρω διαδικασίας του Διαγωνισμού για το Έργο: ‘Κατασκευή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης’. Στις 4 Ιουλίου, εκδικάζεται η Αίτηση Ασφαλιστικών Μέτρων της τρίτης κατά σειρά προσωρινής μειοδοσίας εργοληπτική επιχείρηση με την επωνυμία ΑΚΤΩΡ Α.Τ.Ε. κατά της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΜΣΤ, με την οποία ανακηρύχθηκε προσωρινός μειοδότης του Διαγωνισμού η εταιρεία ΒΙΟΤΕΡ Α.Ε. Στις 4 Οκτωβρίου, εκδίδεται η απόφαση από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών με την οποία απορρίπτεται η Αίτηση Ασφαλιστικών Μέτρων που κατέθεσε η εργοληπτική επιχείρηση με την επωνυμία ΑΚΤΩΡ Α.Τ.Ε. Οι διαδικασίες για την κατασκευή του κτηρίου συνεχίζονται. Στις 11 Νοεμβρίου, η τρίτη κατά σειρά μειοδοσίας εργοληπτική επιχείρηση ΑΚΤΩΡ Α.Τ.Ε. υποβάλλει Καταγγελία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με τη διαδικασία του Διαγωνισμού και την ανάθεση της εκτέλεσης του Έργου ‘Κατασκευή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης’.

2007

Υπογραφή της Σύμβασης του Έργου ‘Κατασκευή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης’ με τον μειοδότη του διαγωνισμού, την εργοληπτική εταιρεία ΒΙΟΤΕΡ Α.Ε.

Μεχρι τον Σεπτέμβριο, πραγματοποιούνται από τον Ανάδοχο προκαταρκτικές εργασίες για την εγκατάστασή του εντός του εργοταξίου, όταν διακόπτονται οι εργασίες στο εργοτάξιο λόγω ανεύρεσης αμιάντου στο κτήριο. Εν τω μεταξύ, στις 2 Μαΐου, σύμφωνα με Επιστολή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ‘δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να καταδεικνύουν παραβίαση του κοινοτικού δικαίου περί δημοσίων συμβάσεων όσον αφορά στα θέματα που έθιγε η σχετική καταγγελία’.

2008

Στις 29 Φεβρουαρίου, ξεκινούν οι εργασίες απομάκρυνσης επικίνδυνων υλικών.

Στις 22 Απριλίου και 08 Μαΐου, εκδίδονται πιστοποιητικά καθαρότητας από την εταιρεία ΠΛΙΝΙΟΣ Α.Ε. Στις 25 Νοεμβρίου, υπογράφεται Συμπληρωματική Σύμβαση Εργασιών μεταξύ του ΕΜΣΤ και του Αναδόχου. Δίνεται παράταση 208 ημερών για την ολοκλήρωση του Έργου: ‘Κατασκευή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης’.

2009

Εκτελούνται με βραδείς ρυθμούς από τον Ανάδοχο οι εργασίες του Έργου. Οι εκτελεσθείσες εργασίες έως το τέλος Ιουλίου αντιστοιχούν σε ποσοστό μικρότερο του 10% του προβλεπόμενου στα Συμβατικά Τεύχη.

Λόγω μεγάλης καθυστέρησης στην παράδοση του Έργου, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΜΣΤ, κατά την από 21 Ιουλίου 2009 συνεδρίασή του, αποφασίζει να αποστείλει Ειδική Πρόσκληση στον Ανάδοχο. Στις 18 Αυγούστου, αποστέλλεται Ειδική Πρόσκληση στον Ανάδοχο σύμφωνα με το άρθρο 5.6 της Γενικής Συγγραφής Υποχρεώσεων (ΓΣΥ). O Φορέας Διοίκησης του Εργου κηρύσσει τον ανάδοχο ως «έκπτωτο» από τη Σύμβαση του Έργου, στον οποίο κοινοποιείται την 1η Δεκεμβρίου η από 5.11.2009 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου. Τρεις μέρες αργότερα, ο Ανάδοχος καταθέτει Αίτηση Ασφαλιστικών Μέτρων στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών κατά του ΕΜΣΤ, αιτούμενος την αναστολή της από 5.11.2009 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΜΣΤ, τη μη κατάπτωση των εγγυητικών επιστολών του Αναδόχου και την έκδοση προσωρινής διαταγής. Στις 11 Δεκεμβρίου, προσωρινή διαταγή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών διατάζει την αναστολή της από 5.11.2009 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΜΣΤ και τη μη κατάπτωση των εγγυητικών επιστολών του Αναδόχου.

2010

Στις 18 Ιανουαρίου, λαμβάνει χώρα συζήτηση της Αίτησης Ασφαλιστικών μέτρων του Αναδόχου κατά του ΕΜΣΤ, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.

Στις 30 Ιουνίου, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΜΣΤ αποφασίζει τη σύσταση πενταμελούς Νομικοτεχνικής Επιτροπής, με γνωμοδοτικό χαρακτήρα και αντικείμενο την προώθηση των διαδικασιών για την ολοκλήρωση της κατασκευής του κτηρίου του ΕΜΣΤ και όλα τα συναφή προς αυτήν νομικής φύσεως θέματα. Στις 15 Ιουλίου, με την υπ. αρ. 5835 Απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών απορρίπτεται η Αίτηση Ασφαλιστικών Μέτρων του Αναδόχου κατά του ΕΜΣΤ και οριστικοποιείται η έκπτωση του Αναδόχου από τη Σύμβαση του Έργου και η κατάπτωση των εγγυητικών επιστολών. Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΜΣΤ, στο πλαίσιο εκκαθάρισης της Σύμβασης του Έργου, έπειτα από την έκπτωση του Αναδόχου, και προετοιμασίας Τευχών Δημοπράτησης Νέου Διαγωνισμού για την κατασκευή του κτηρίου του μουσείου, αποφασίζει την ανάθεση Μελέτης Αρχιτεκτονικής – Γεωμετρικής Αποτύπωσης της υφιστάμενης κατάστασης του κτηρίου του μουσείου. Στις 29 Σεπτεμβρίου, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΜΣΤ αποφασίζει την Προκήρυξη Νέου Διαγωνισμού για την ανάθεση του Έργου ‘Κατασκευή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης’ μετά την κήρυξη έκπτωσης του Αναδόχου από τη Σύμβαση του Έργου, ενώ στις 14 Οκτωβρίου, ολοκληρώνεται η Μελέτη Αρχιτεκτονικής – Γεωμετρικής Αποτύπωσης της υφιστάμενης κατάστασης του κτηρίου του Μουσείου.

2011

Υπογράφεται η Σύμβαση για το Έργο ‘Κατασκευή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης’ μεταξύ του ΕΜΣΤ και της κατασκευαστικής εταιρείας ΑΚΤΩΡ Α.Τ.Ε.

2014

Στις 29 Μαΐου, εκδίδεται από τον Φορέα Διεύθυνσης Έργου «Βεβαίωση Περάτωσης Εργασιών του Πρώτου (1ου) Σταδίου Πραγματοποίησης του Εργου».Στις 30 Δεκεμβρίου, εκδίδεται από τον Φορέα Διεύθυνσης Έργου «Βεβαίωση Περάτωσης των υπό οριακές συνθήκες Δοκιμών, Ελέγχων και Μετρήσεων του Δεύτερου (2ου) Σταδίου Πραγματοποίησης του Εργου».

2015

Στις 21 Απριλίου, υπογράφεται μεταξύ του ΕΜΣΤ, του Αναδόχου και του Φορέα Διεύθυνσης του Έργου το Πρωτόκολλο Παραλαβής για χρήση του Έργου ‘Κατασκευή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης’. Στις 7 και 8 Μαΐου, το ΕΜΣΤ μετακομίζει τις διοικητικές υπηρεσίες και τον εξοπλισμό του στον πρώτο όροφο του νέου του κτηρίου.

2016

Τον Ιούλιο, πραγματοποιείται η Οριστική Παραλαβή του κτηρίου και τον Σεπτέμβριο, ολοκληρώνεται η Πράξη «Μελέτη, Κατασκευή και Εξοπλισμός του ΕΜΣΤ» στο ΕΣΠΑ. Τον Μάιο, εγκρίνονται η νέα Μουσειολογική και Μουσειογραφική μελέτη από το Συμβούλιο Μουσείων.

2020

Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης είναι πλέον ανοιχτό για το κοινό. Έτοιμο να υποδεχτεί τους επισκέπτες, με τη μόνιμη συλλογή του, τις εκθέσεις και τις δράσεις του.

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ

ΤΑΚΗΣ ΖΕΝΕΤΟΣ

Ο Τάκης Ζενέτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της μεταπολεμικής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα σχεδιάζοντας μερικά από τα ωραιότερα κτήρια κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του ’50, ’60 και ’70. Σπούδασε αρχιτεκτονική με υποτροφία στο Παρίσι (1945-1952), στην École des Beaux-Arts. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1955 και συνεργάστηκε με τον Μαργαρίτη Αποστολίδη. Τα πρώτα έργα τους είναι τα εργοστάσια ΦΙΞ και APCO, η μονοκατοικία στο Καβούρι και η πολυκατοικία στη Λ. Αμαλίας. Ακολούθησαν οι μονοκατοικίες στη Γλυφάδα και στο Ψυχικό, η πολυκατοικία στην οδό Ηρώδου Αττικού, το υπαίθριο θέατρο στον Λυκαβηττό, το στρογγυλό σχολείο στον Αγ. Δημήτριο. Ο Zενέτος ολοκλήρωσε συνολικά 120 έργα, ανάμεσα στα οποία είναι το χωροταξικό σχέδιο του Λεκανοπεδίου Αττικής, πολλά βιομηχανικά κτήρια, καθώς και σημαντικές πολυκατοικίες και μονοκατοικίες. Έργα του δημοσιεύτηκαν σε πολλά ευρωπαϊκά αρχιτεκτονικά περιοδικά. Απεβίωσε το 1977.

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ

Ο Μαργαρίτης Αποστολίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1921. Ήταν Έλληνας μοντερνιστής αρχιτέκτονας. Σπούδασε αρχιτεκτονική στην περίφημη École des Beaux-Arts του Παρισιού, στο atelier του Otello Zavaroni, όπου και ολοκλήρωσε τη διπλωματική του εργασία με τίτλο «Ενυδρείο εν Αθήναις». Επιστρέφοντας στην Ελλάδα άνοιξε με τον Τάκη Ζενέτο κοινό γραφείο και συνεργάστηκε σε όλα τα μεγάλα έργα της περιόδου 1956-1965. Μέρος του αρχείου των έργων του Μαργαρίτη Αποστολίδη βρίσκεται στα Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη. Υπήρξε παντρεμένος με την ηθοποιό Άννα Κυριακού με την οποία απέκτησε έναν γιο, τον πολιτικό μηχανικό Χρήστο Αποστολίδη. Παράλληλα, επί 40 συναπτά έτη προσέφερε τις υπηρεσίες του ως τεχνικός σύμβουλος στο «Άσυλο Ανιάτων». Απεβίωσε στις 16 Ιανουαρίου του 2005.

3SK ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ

Το γραφείο 3SK Στυλιανίδης Αρχιτέκτονες εδρεύει στην Αθήνα. Έχει πραγματοποιήσει έργα υψηλών προδιαγραφών και δραστηριοποιείται σε όλη την Ελλάδα, καθώς και στο εξωτερικό. Η μελετητική ομάδα βασίζεται στον δημιουργικό σχεδιασμό και έχει μεγάλη και αποδεδειγμένη τεχνογνωσία των υλικών και της κατασκευής. Τα έργα του γραφείου καλύπτουν όλο το εύρος του design: δημόσια κτήρια, πολιτιστικά κέντρα, θέατρα, μουσεία, γραφεία, καταστήματα, εργασιακοί χώροι, τράπεζες, ξενοδοχεία και μεγάλες τουριστικές μονάδες, καθώς και κατοικίες, μεμονωμένες και ως συγκροτήματα. Η ομάδα έχει τεράστια εμπειρία στην εκτέλεση μεγάλων κατασκευών και πολύ απαιτητικών προγραμμάτων όσον αφορά στον χρόνο.

ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΚΟΝΤΟΖΟΓΛΟΥ

BArch Hons, AADiplHons, RIBA III, ArkUK, TEE
Συνεργάστηκε με τον Tim Ronalds (1982-1988). Το έργο της «Θέατρο Jackson’s Lane» κέρδισε το 1988 το “The Sunday Times-RIBA Community Award”, υπό την αιγίδα του πρίγκιπα της Ουαλίας. Με την επιστροφή της στην Αθήνα (1989), συνεργάστηκε με τους Θ. Σπανομαρίδη και Ι. Ζαχαριάδη για ένα έτος πριν ξεκινήσει το δικό της γραφείο, Axis Mundi Architects. Το 2003, σχημάτισε με τους Α.και Β.Στυλιανίδη και Κ.Σιώνη, τους 3SK Στυλιανίδης Αρχιτέκτονες Α.Ε. Από το 2010, λειτουργεί ως ελεύθερος επαγγελματίας αρχιτέκτονας, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Έχει διδάξει design σε πολλά διεθνή πανεπιστήμια, 1982-σήμερα (AA, GSD-Harvard, UBC-Canada, Academy of Fine Art-Vienna). Ως Επίτιμος Καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής του UWA, διδάσκει το Athens Studio (1994-σημερα).

TIM RONALDS ARCHITECTS

Οι Tim Ronalds Architects είναι ένα πολύ γνωστό γραφείο στη Μ. Βρετανία, λόγω των πολλών βραβείων που έχει κερδίσει, αλλά και της υψηλής ποιότητας της δουλειάς του. Το γραφείο ειδικεύεται στα σύνθετα κτήρια και στις ανακατασκευές υπαρχόντων κτηρίων: κτήρια για τις τέχνες, θέατρα και πολιτιστικά κέντρα. Μερικά από τα πρόσφατα έργα του είναι: το Landmark, κτήριο – μουσείο για μια ευρύτερη περιοχή στο Ilfracombe που περιλαμβάνει θέατρο και κέντρο επισκεπτών (Βραβείο RIBA 1999), το Κέντρο Δραματικών Τεχνών Mick Jagger, το Κέντρο Δραματικών Τεχνών του Κολεγίου του Brighton (1o βραβείο διαγωνισμού), την αναστήλωση και ανακατασκευή του θεάτρου Ηackney Empire στο Λονδίνο, τη νέα μουσική σκηνή στο Watford, το πολιτιστικό κέντρο στο Salisbury, κ.ά.

Ι. ΜΟΥΖΑΚΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ Ε.Π.Ε.

Το γραφείο μελετών Ι. Μουζάκης & Συνεργάτες – Αρχιτέκτονες Ε.Π.Ε. απαρτίζεται από αρχιτέκτονες που εργάζονται απο το 1972 στην παροχή αρχιτεκτονικών υπηρεσιών σ’ ένα ευρύ φάσμα τυπολογίας και μεγάλης κλίμακας κτηριακών έργων. Το γραφείο χαρακτηρίζεται από τη μεγάλη εμπειρία των αρχιτεκτόνων του σε σύνθετα και ειδικά έργα, τόσο του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα, που εκτείνεται σε όλες τις φάσεις μελέτης και πραγματοποίησης των έργων που αναλαμβάνει. Η μέχρι σήμερα εμπειρία των συνεργατών του γραφείου καλύπτει τους τομείς της Κατοικίας, Εκπαίδευσης, Βιομηχανίας, Κτηρίων Γραφείων και Διοίκησης, Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων, Τουριστικών και Αθλητικών Εγκαταστάσεων, Εφαρμογών Ηλιακής Ενέργειας, Έρευνας, Αεροσταθμών, Πρεσβειών και Οικονομοτεχνικών Μελετών.

 
 
 
EL / EN