.
Αφετηρία της ζωγραφικής πρακτικής του Γιώργου Γύζη είναι η έρευνα σε αρχεία, κυρίως σε παλιές εφημερίδες. Ο Γύζης επιλέγει ειδήσεις, άρθρα και φωτογραφίες και τα ζωγραφίζει σε μεγέθυνση, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση της παλαιωμένης τυπογραφίας, καθώς αποδίδει φωτορεαλιστικά τους κόκκους του ράστερ, τις ατέλειες στην εκτύπωση του μελανιού και την υφή ή την αλλοίωση του χαρτιού. Καθώς οι εφημερίδες αποτελούσαν πάντα τη βασική πηγή εκφοράς και εκλαΐκευσης του επίσημου λόγου, ο Γύζης, ενώ φαίνεται πως ζωγραφίζει συμβάντα, μιλά για τις πολιτικές και εθνικές αφηγήσεις, τους δημόσιους μύθους των οποίων είμαστε μέρος. Στον κύκλο έργων που παρουσιάζει στην έκθεση Statecraft, ο Γύζης ανατρέχει σε εφημερίδες της μεταπολίτευσης. Πρόκειται για μια περίοδο ριζικών κοινωνικών μετασχηματισμών. Η Ελλάδα μπαίνει στη μακροβιότερη περίοδο συνεχούς δημοκρατικής διακυβέρνησης της ιστορίας της. Πολιτικά αιτήματα θεμελιώδη για ένα σύγχρονο Δυτικό κράτος, όπως η ριζική μεταρρύθμιση της παιδείας ή η προστασία της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς, αποκτούν ολοένα και κεντρικότερη θέση στον δημόσιο διάλογο. Ένα μέρος της κοινωνίας βλέπει τις αλλαγές αυτές με απορία ή και ανησυχία. Τα έργα βρίσκονται σε διάφορα σημεία του εκθεσιακού χώρου λειτουργώντας ως στίξη με τα θέματα που θίγουν και τη σημασία τους για τη συγκρότηση της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής. Τα έργα του Γιώργου Γύζη εκτίθενται στους ορόφους -1 και 2.
Ο Γιώργος Γύζης γεννήθηκε το 1987 στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική, χαρακτική και ψηφιδωτό στις Σχολές Καλών Τεχνών της Αθήνας και της Ναντ. Μέσα από τη ζωγραφική, τα σχέδια και τα χαρακτικά του, σχολιάζει τους τρόπους με τους οποίους τα άτομα και οι συλλογικότητες επηρεάζουν στην καθημερινότητά τους τις μεγαλύτερες ιστορικές αφηγήσεις. Η πρακτική του Γύζη αναδεικνύει την οπτική δύναμη των αρχειακών θραυσμάτων και τεκμηρίων, της τυπογραφίας και του ίδιου του χαρτιού ως υλικού αντικειμένου.
>>
The paintings of George Gyzis’s have archival research, mostly of old newspapers, as their point of departure. Gyzis selects news, articles, photographs, and then paints enlarged versions of them, creating the illusion of an aged typography through photorealistic renderings of the raster’s grains, the imperfections of the printing ink and the texture or distortion of the paper. Newspapers have always been the official discourse’s main channel of delivery and popularisation of its ideas. Though ostensibly painting events, Gyzis is essentially addressing political and national narratives, the public myths of which we all are a part. For the series of works presented at Statecraft, Gyzis goes back to newspapers from the period of political transition after the Greek military dictatorship (know as metapolitefsi). This was a period of radical social transformation as Greece entered its longest period of continuous democratic governance in its history. Fundamental political demands for the creation of a modern western state, such as the radical reformation of education, or the protection of cultural and natural heritage, were becoming focal points of political debate whose shifts generated puzzlement and even apprehension in parts of society. The works appear at various intervalsthroughout the exhibition spaces as a commentary on the issues that are integral parts of modern Greek politics. Gyzis’s work can be seen on floors -1 and 2.
Giorgos Gyzis was born in 1987 in Athens and studied painting, engraving and mosaic at the Fine Arts Schools of Athens and Nantes. His paintings, drawings and engravings, are commentaries on the ways in which individuals and groups influence the broader historical narratives in their daily lives. Gyzi’s work highlights the visual power of archival fragments and evidence, but also of typography and paper as a material.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ / ALL ARTISTS
- Πάνος Κοκκινιάς. Πρέσπες, 2009
- Μαρία Βαρελά. Eν πανίον, 2020
- Ελένη Καμμά. Casting Call (Ανοιχτή οντισιόν), 2017-ongoing
- Ειρήνη Βουρλούμη. Party like there is no tomorrow, 2015
- Ειρήνη Βουρλούμη. In Waiting, 2011-2016
- Γιώργος Γύζης
- Βαγγέλης Βλάχος. 1981 (Allagi), 2007
- Αντώνης Πίττας. All Done Go Home, 2019
- Αναστάσης Στρατάκης. Έγχρωμη αποκατάσταση της τελετής αφής της ολυμπιακής φλόγας, κατά τη διάρκεια της ελληνικής στρατιωτικής χούντας (1967), 2016-2018
- Αλέξης Φιδετζής. Babel Fragments, 2022
- Zanny Begg + Oliver Ressler. The Right of Passage, 2013
- Trevor Paglen. NSA/GCHQ Surveillance Base Bude Cornwall, 2014 NSA Dagger Complex, Griesheim, Germany, 2014 NSA-Tapped Fiber Optic Cable Landing Site, Mastic Beach, New York, United States, 2014
- Trevor Paglen. Code Names of the Surveillance State, 2014
- Thomas Locher. Universal Declaration of Human Rights, Article 15, 2005-2006 / European Convention on Human Rights, Article 6, 2018-2019
- Thomas Kilpper. Burnout, 2016-2017
- Tanja Muravskaja. Ours, 2017–2018
- Szabolcs KissPál. From Fake Mountains to Faith (Hungarian Trilogy) (Από τα απατηλά βουνά στην πίστη [Ουγγρική τριλογία]), 2016
- Stéphanie Lagarde. Shepherds, 2021-2022
- Stéphanie Lagarde. Déploiements, 2018
- Stéphanie Lagarde. Bloc ballad, 2018
- Sasha Streshna. 1775, 2011, Herero, 2011, Where did Mr. President go?, 2022
- Navine G. Dossos. No Such Organisation (Δεν υπάρχει τέτοιος οργανισμός), 2018-2020
- Marta Górnicka. Constitution for the Chorus of Poles, 2016
- Marina Naprushkina. Jetzt! Alles für Alle!, 2020
- Marina Naprushkina. I Want a President, 2020-2022
- Loulou Cherinet. Statecraft, 2017
- Liu Chuang. Bitcoin Mining and Field Recordings of Ethnic Minorities, 2018
- Lise Harlev. To Be From Your Country, 2022
- Larissa Sansour. Nation Estate, 2013
- Langlands & Bell. Maison de Force, 1991
- Kristina Norman. Bring Back My Fire Gods, 2018
- Köken Ergun. Ι, Soldier, 2005
- Köken Ergun. The Flag (Bayrak), 2006
- Katya Εv. Augenmusik, 2016
- Jonas Staal. Other-Than-Statecraft #2: New Unions (Πέρα από το Statecraft #2: Νέες Ενώσεις), 2016-2019
- Jonas Staal. Other-Than-Statecraft #1: New World Summit (Πέρα από το Statecraft #1: Νέα Παγκόσμια Σύνοδος), 2012
- Jonas Staal. Collectivise Facebook (Συλλογικοποίηση του Facebook), 2020
- Jaanus Samma. Museum Display, 2019
- Ivan Grubanov. Visitor, 2002-2003
- Femke Herregraven. Liquid Citizenship, 2015/2018
- Ewa Axelrad. Shtamah, 2017
- Ella Littwitz. Yesterday, 2020
- Ella Littwitz. The Unknown Land of the South, 2017
- Daniela Ortiz. ABC of Racist Europe, 2017
- Cristina Lucas. Vexillology, 2015
- Cristina Lucas. Monochromes, 2016
- Bani Abidi. The Reassuring Hand Gestures of Big Men, Small Men, All Men, 2021