Candice Breitz

Candice Breitz
TLDR, 2017
Εγκατάσταση βίντεο 13 καναλιών (Αίθουσα Α: Τρικάναλη προβολή, 6΄ | Αίθουσα Β: 10 συνεντεύξεις σε οθόνες 12 ωρών)
Ανάθεση από την B3 Biennale of the Moving Image, Φρανκφούρτη στο Μάιν
Ευγενική παραχώρηση της καλλιτέχνιδας

Το TLDR προέκυψε από συνεντεύξεις και εργαστήρια που πραγματοποίησε η Candice Breitz στο Κέιπ Τάουν με μια κοινότητα σεξεργατών/τριών συνδεδεμένη με την οργάνωση SWEAT, Sex Workers Education & Advocacy Taskforce. Το έργο αναπτύσσεται σε δύο αίθουσες. Στην πρώτη, ο 12χρονος Xanny Stevens αφηγείται με παιδική ειλικρίνεια μια αληθινή ιστορία η οποία υπογραμμίζει το ζωτικό διακύβευμα πίσω από τον διεθνή αγώνα των σεξεργατών για βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. H ιστορία υπενθυμίζει την ιδεολογική μάχη που δίχασε το φεμινιστικό κίνημα και έφερε αντιμέτωπες την οργάνωση Διεθνής Αμνηστία με έναν συνασπισμό γυναικών του Χόλιγουντ και υπέρμαχων της κατάργησης της εργασίας του σεξ. Ένας χορός σεξεργατών σχολιάζει την ιστορία του με συνθήματα που προέρχονται από κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση της σεξεργασίας. Φορώντας μια πορτοκαλί στολή, χαρακτηριστικό χρώμα της SWEAT (αλλά και των στολών που φορούν οι κρατούμενοι στις φυλακές της Νότιας Αφρικής), τα μέλη της κολεκτίβας απευθύνουν εκκλήσεις για αποποινικοποίηση και αποστιγματισμό της σεξεργασίας. Στο soundtrack εναλλάσσονται αυτοσχεδιαστικές εκτελέσεις τραγουδιών διαμαρτυρίας στις γλώσσες ζουλού και χόσα, και σύντομα ηχητικά sample από δημοφιλείς επιτυχίες που αναφέρονται στη σεξεργασία (της Tina Turner, της Rihana, του Roy Orbinson, της Donna Summer). Στην δεύτερη αίθουσα, ακούγονται πρωτοπρόσωπες μαρτυρίες των σεξεργατών που περιγράφουν την εργασία τους και διατυπώνουν τους κοινούς τους στόχους ως ακτιβίστριες και ακτιβιστές. Το TLDR αναστοχάζεται για τη σχέση μεταξύ λευκότητας, προνομίων και ορατότητας. Θίγει επίσης τη συχνά δύσκολη σχέση μεταξύ τέχνης και ακτιβισμού και αναρωτιέται πώς καλλιτέχνες που ζουν προνομιούχες ζωές μπορούν να ενισχύσουν τις εκκλήσεις για κοινωνική δικαιοσύνη και να εκπροσωπήσουν αποτελεσματικά περιθωριοποιημένες κοινότητες.

 Τα έργα κινούμενης εικόνας της Candice Breitz εξερευνούν τη δυναμική μέσω της οποίας το άτομο γίνεται ο εαυτός/η του/της σε σχέση με μια ευρύτερη κοινότητα, είτε πρόκειται για την άμεση κοινότητα που συναντά κανείς στην οικογένεια, είτε για τις πραγματικές και φανταστικές κοινότητες που διαμορφώνονται όχι μόνο μέσα από ζητήματα εθνικής καταγωγής, φυλής, φύλου και θρησκείας, αλλά και μέσα από την ολοένα και πιο αναμφισβήτητη επιρροή των κυρίαρχων μέσων ενημέρωση, όπως η τηλεόραση, ο κινηματογράφος και άλλες μορφές μαζικής κουλτούρας.

 https://www.candicebreitz.net/

 

 

ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

ΤΟ NEWSLETTER ΤΟΥ ΕΜΣΤ                 ΕΓΓΡΑΦΗ
Υπουργείο Πολιτισμού
EL / EN