Θλίψη. Οι επιστήμονες που μελετούν την περιβαλλοντική αλλαγή είναι πιο επιρρεπείς στην οικο-θλίψη, μια νέα κατηγορία λύπης. Νομίζω όμως πως όλοι αντιλαμβανόμαστε την απώλεια. Σήμερα, για τους περισσότερους οι καταιγιστικές αλλαγές είναι οφθαλμοφανείς, χωρίς καν πρόσβαση σε δεδομένα, εξειδικευμένα εργαλεία, οπτικές μεταφράσεις ή γραφικά και χάρτες. Το βλέπουμε καθημερινά στις ειδήσεις και όλο και περισσότερο στις κοινότητές μας. Έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε ένα χάος.
Θυμός. Έχουμε δημιουργήσει ένα χάος και συνεχίζουμε έτσι. Η προφανής αδιαφορία ή και ανικανότητά μας να αλλάξουμε τρόπο ζωής, είναι απαράδεκτη. Θέλω να κάνω κάτι καλύτερο για να προστατέψω το παιδί μου, τα παιδιά, και τις άπειρες μορφές ζωής που διαθέτουν συναίσθηση. Υποθέτω ότι θέλετε κι εσείς να κάνετε το ίδιο.
Ακτιβισμός. Αυτό το ιστολόγιο παρέχει πληροφόρηση και ενημέρωση σχετικά με τη δράση Απόβλητα (Κληρονομιά). Καθώς δουλεύουμε για να μετατρέψουμε όλα τα σκουπίδια της οικογένειάς μου σε κάτι που θα προσπαθήσω να μεταφέρω πάνω μου, μαθαίνουμε τι δυναμικό υπάρχει ακόμη στα σκουπίδια. Μαθαίνουμε για την ενέργεια και την εργασία που τα παρήγαγαν και είναι ακόμα κατά κάποιο τρόπο ενσωματωμένα στα υλικά τους. Μαθαίνουμε επίσης για τις παρακαταθήκες τοξικότητας που είναι παρούσα σε όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους, ακόμη και όταν είναι «σκουπίδια». Τέλος, ενώ εμείς επανεπεξεργαζόμαστε τα σκουπίδια του 2021, τα σκουπίδια του 2022 όλο και αυξάνονται, κι έτσι βλέπουμε καθαρά τα όρια της ανακύκλωσης. Πώς λοιπόν θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε την πηγή της συσσώρευσης και όχι μόνο τα αποτελέσματά της; Αυτό που ελπίζω είναι ότι αυτή η διαδικασία μας επιτρέπει να δούμε και να αντιληφθούμε το μέγεθος των σκουπιδιών που παράγουμε από πολλές οπτικές γωνίες.
Τέχνη. Ταυτοχρόνως μπορούμε να δούμε τη μάζα των σκουπιδιών ως ένα αποθηκευτικό πρόβλημα, ως μελλοντικό αρχαιολογικό τεκμήριο, ως οικονομική παράπλευρη απώλεια και ως δυναμική, ή ντροπή, ή υπαρξιακή απειλή. Η παραγωγή μεγάλης ποσότητας σκουπιδιών είναι μια εν εξελίξει μαζική κοινωνική πρακτική. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το έργο προέρχονται από αυτό που θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ως το συλλογικό (δυστοπικό) γλυπτικό μας επίτευγμα. Αν την αντιμετωπίσουμε ως γλυπτό, ίσως να επιτρέψουμε στον εαυτό μας, ατομικά και πολιτικά, πιο δημιουργικούς τρόπους να αντιληφθούμε το πρόβλημα. Χρειάζεται να κοιτάξουμε σε βάθος τόσο τα υλικά όσο και πέρα από αυτά… τις ψυχολογικές και συστημικές διαδικασίας που οδηγούν σε αυτά.
Η έρευνα για τα υλικά και οι γλυπτικοί πειραματισμοί προχώρησαν σε μεγάλο βαθμό χάρη στη σκληρή δουλειά και την επινοητικότητα που έδειξαν οι καλλιτέχνες Νάντια Ελγκαζάρ (πλαστικά), Βάγκυ Σεκιφού (μάσκες και πλαστικά κατηγορίας 7, δηλ. πλαστικά από συνδυασμό υλικών που είναι δύσκολο να ανακυκλωθούν*,). Πέτρος Τατσιόπουλος (αλουμίνιο και άλλα μέταλλα) και Νόρι Τσουλούχα (χαρτί και κερωμένο χαρτί). Ο καθένας τους θα συμβάλει στο ιστολόγιο με μια ανάρτηση για τη συγκεκριμένη περιοχή της έρευνάς του.
Ο σχεδιασμός του γλυπτού είχε σαν πρωταρχικό στόχο τη δυνατότητα να κουβαλήσω το βάρος των σκουπιδιών ενός χρόνου. Ήταν ανάγκη να κατασκευαστεί κάτι ανθεκτικό. Επακόλουθες ανησυχίες σχετίζονταν με το ποια σημεία του σώματος θα μπορούσαν να αντέξουν, και κατασκευαστικά αλλά και ενεργητικά, τα διαφορετικά υλικά, όπως επίσης και την ενδεχόμενη τοξικότητά τους. Προβληματιστήκαμε επίσης σχετικά με το ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να το κουβαλήσουμε όλο αυτό στην ψυχή μας. Στο συλλογικό μας ασυνείδητο. Η θλίψη και η ενοχή μπορεί να σε εξουθενώσουν πιο γρήγορα από το ίδιο το βάρος των σκουπιδιών. Πώς θα υποστηρίξουμε τους εαυτούς μας;
Παρακαλώ παρακολουθήστε την εξέλιξη της διαδικασίας του έργου. Θα χαρούμε πολύ αν μοιραστείτε μαζί μας ιδέες για τα υλικά ή την κατασκευή.
*Τα πλαστικά χωρίζονται σε 7 κατηγορίες ανάλογα με την δυνατότητα που έχουν να ανακυκλωθούν.
#1 PET – Τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο, ανακυκλώσιμο, συχνά για καθαρά προϊόντα που σχετίζονται με τρόφιμα. Αρχικά θεωρήθηκε ότι ήταν αρκετά ασφαλές, πρόσφατες μελέτες όμως δείχνουν πιθανούς ρύπους και την παρουσία μικροπλαστικών στα προϊόντα διατροφής μας. (Δείτε https://www.cleanwateraction.org/2020/07/29/bottled-water-human-health-consequences-drinking-plastic)
#2 HDPE, – Πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας, ανακυκλώσιμο. Ένα ισχυρό, ανθεκτικό πλαστικό που χρησιμοποιείται συχνά σε μπουκάλια πλυντηρίου ή σαμπουάν. Διαρκεί πολύ, γεμίζοντας τις χωματερές αν δεν ανακυκλωθεί.
#3 PVC – Χλωριούχο πολυβινύλιο, μερικές φορές ανακυκλώσιμο. Αυτό είναι ένα συνήθως άκαμπτο πλαστικό που χρησιμοποιείται συχνά σε σωλήνες υδραυλικών εγκαταστάσεων, ορισμένα μπουκάλια, οικοδομικά υλικά, παιχνίδια και πιστωτικές κάρτες. Στην απαλή του μορφή, χρησιμοποιείται σε στεγανωτικές εφαρμογές και επιστρώσεις. Το PVC θεωρείται εξαιρετικά τοξικό. (Δείτε, μεταξύ πολλών άλλων άρθρων, https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/6360677/)
#4 LDPE – Πολυαιθυλένιο χαμηλής πυκνότητας, ανακυκλώσιμο. Ένα ανθεκτικό αλλά μαλακό πλαστικό που χρησιμοποιείται συχνά σε σακούλες με ελαστική αίσθηση, όπως αυτές που περιβάλλουν αλουμινένια δοχεία ή για μεγάλες σακούλες σκουπιδιών ή περιτύλιγμα. Στην πιο συμπαγή του μορφή, χρησιμοποιείται σε παιχνίδια και καπάκια μπουκαλιών.
#5 PP – Πολυπροπυλένιο, ανακυκλώσιμο. Χρησιμοποιείται ως συσκευασία για πατατάκια και μπισκότα, σε κουτιά δημητριακών και πλαστικές πάνες. Χρησιμοποιείται σε ορισμένα σχοινιά και υφάσματα. Στην πιο άκαμπτη μορφή του, χρησιμοποιείται σε δοχεία γαλακτοκομικών, επαναχρησιμοποιούμενα δοχεία τροφίμων, καλαμάκια, καπάκια μπουκαλιών, γλάστρες φυτών. Το πολυπροπυλένιο διασπάται εύκολα σε μικροπλαστικά και μπορεί να βρεθεί στους ωκεανούς, στο έδαφος και στο σώμα μας.
#6 PS – Πολυστυρένιο – μερικές φορές ανακυκλώσιμο, αλλά συνήθως μόνο σε προσαρμοσμένες εγκαταστάσεις Αυτός είναι ο αφρώδης τύπος συσκευασίας που χρησιμοποιείται συχνά για τα τρόφιμα που παίρνουμε από έξω. Το πολυστυρένιο περιέχει υλικά με γνωστή τοξικότητα, όπως το βενζόλιο και το στυρόλιο, που μπορούν να εκπλυθούν στα τρόφιμα και τα ποτά με τα οποία έρχεται σε επαφή. Διασπάται επίσης σε μικροσκοπικές μπίλιες που καταπίνονται εύκολα από ζώα και ψάρια.
#7 Άλλα… Αυτή η υπερβολικά μεγάλη κατηγορία μπορεί να περιέχει βιοδιασπώμενα, ανακυκλώσιμα και μη ανακυκλώσιμα υλικά, συμπεριλαμβανομένων συνδυασμών υλικών (και τα δύο προϊόντα από πολλαπλούς τύπους πλαστικού ή από πλαστικό κολλημένο με αλουμίνιο ή χαρτί) και οποιοδήποτε από 4000 άλλους τύπους πολυμερών.
Μια τελευταία σημείωση για εκείνα τα πλαστικά που μπορούν να ανακυκλωθούν… τα πλαστικά δεν μπορούν να ανακυκλώνονται ες αεί. Γίνονται πιο εύθραυστα κάθε φορά που ανακυκλώνονται. Τελικά, όλα θα καταλήξουν ως μικροπλαστικά. Ο μόνος τρόπος να σταματήσει η συσσώρευση πλαστικού είναι να σταματήσει η παραγωγή πλαστικού.
Επιστροφή στο blog
- Waste (Inheritance) #Report1
- Waste (Inheritance) #Report2
- Ερωτήσεις #1
- Waste (Inheritance) Report #3 από τη Νάντια Ελγκαζάρ
- Waste (Inheritance) Report #4 από το Νόρι Τσουλουχά
- Ερωτήσεις #2
- Waste (Inheritance) #Report5 από τον Πέτρο Τατσιόπουλο
