Αυτή είναι η δεύτερη από τις αναρτήσεις που θέτουν ερωτήματα τα οποία αναπτύξαμε ενόσω εργαζόμασταν εντατικά με τα απόβλητα. Αν έχετε κάποια ειδική γνώση ή κάποια πρόταση/λύση, σας καλούμε να συμμετάσχετε στη συζήτηση. Για τα πιο ανοιχτά ή ρητορικά ερωτήματά μας, είστε ευπρόσδεκτοι να συμβάλετε επίσης με τις σκέψεις σας. Στείλτε τις απαντήσεις στο anny.malama@emst.gr
Ο Πέτρος ρωτά:
Μια υπερπαραγωγή συσκευασιών αντιστοιχεί σε μια αποτυχημένη ή στρεβλή αντίληψη για τον ατομικισμό;
Γιατί το αλουμίνιο είναι τόσο γυαλιστερό; Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο χρώμα που περιγράφει την αργυρότητά του/την απόχρωσή του;
Το Νόρι ρωτά:
Όταν χρησιμοποιούμε το χαρτί ως υλικό, το μελάνι, οι λέξεις του, ή ο προηγούμενος σκοπός και η χρήση του έχουν σημασία, επηρεάζουν τη νέα δημιουργία;
Διατηρεί το χαρτί την οργανική, τη «ζωντανή» ενέργειά του από την εποχή που ήταν φυτό;
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να βρούμε ανεξάρτητα δημοσιεύματα, που να μην συνδέονται, δηλαδή, με κάποιο πολιτικό κόμμα, Ελλήνων ερευνητών τα οποία να αναφέρονται στην κλιματική κρίση και να τη συσχετίζουν με την ανθρώπινη καπιταλιστική δραστηριότητα;
Η Νάντια έχει κάποιες ερωτήσεις για τους ανθρώπους που εργάζονται στη διαχείριση των αποβλήτων:
Πώς νιώθει κανείς κοιτάζοντας τεράστιες ποσότητες σκουπιδιών κάθε μέρα;
Νιώθει κανείς παράξενα βλέποντας τις συνέπειες της ανθρώπινης δραστηριότητας εκτοπισμένες μακριά από τους ανθρώπους; Βλέποντας τόσα πολλά εγκαταλελειμμένα σκουπίδια;
Πώς καταλήξαμε από τις επαναχρησιμοποιούμενες συσκευασίες στις συσκευασίες μιας χρήσης; Ποια ήταν τα υλικά που χρησιμοποιούσαμε στο πέρασμα των χρόνων; Υπάρχει κάποια πιο ασφαλής και πιο καθαρή εναλλακτική την οποία χρησιμοποιούσαμε στο παρελθόν;
Η Τζέννιφερ ρωτά:
Αφιερώσατε ποτέ χρόνο για να καταγράψετε τις διαφορετικές αισθήσεις που παράγει η επαφή με διαφορετικά υλικά; Πώς νιώθετε όταν αγγίζετε πλαστικές συσκευασίες; Είναι διαφορετική, παραδείγματος χάρη, η αίσθηση της αφής/του χειρισμού του πολυπροπυλένιου σε σχέση με το πολυαιθυλένιο; Θα μπορούσε αυτή η σωματική/συγκινησιακή πληροφορία να γίνει χρήσιμος οδηγός για την υγεία σας ή τη συμπεριφορά σας;
Έμαθα ότι για το πλαστικό υπάρχει ένα όριο αναφορικά με το πόσο μπορεί να ανακυκλωθεί. Κάθε φορά που ανακυκλώνεται γίνεται πιο εύθρυπτο και λιγότερο ανθεκτικό – κι έτσι στο τέλος θα καταλήξει αναπόφευκτα μικροπλαστικό, ακόμη κι αν ανακυκλωθεί με τον καλύτερο τρόπο. Αν το τρέχον ιδίωμα γύρω από τα απόβλητα είναι «μειώνω, επαναχρησιμοποιώ, ανακυκλώνω», γιατί τα δημόσια προγράμματα και οι κρατικές καμπάνιες υπογραμμίζουν μόνο την ανακύκλωση, το τελευταίο από τα τρία; Είναι δυνατόν να δώσουμε έμφαση στο «μειώνω» και το «επαναχρησιμοποιώ» στο πλαίσιο του παρόντος οικονομικού συστήματος, το οποίο μοιάζει να βασίζεται στις δίχως τέλος αγορές καινούργιων πραγμάτων – είτε είναι αναγκαία είτε όχι; Αν αυτό δεν είναι δυνατό, τι είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε για να προστατέψουμε τον αέρα, το νερό, το έδαφος και τα σώματά μας ή τα σώματα των παιδιών μας;
Ποια είναι η τρέχουσα νομοθεσία σχετικά με τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού στην Ελλάδα ή στην πατρίδα σας, και είναι αρκούντως ενισχυμένη;
