Ναυσικά Πάστρα. Σύνεκτρον–τετράγωνο–κύκλος

Ναυσικά Πάστρα
Σύνεκτρον–τετράγωνο–κύκλος, 1968–1976
Ντουραλουμίνιο, 19,5 × 81 × 81 εκ.
Δωρεά του Εμμανουήλ Μαυρομμάτη, 2017
Συλλογή ΕΜΣΤ

H έρευνα της Ναυσικάς Πάστρα γύρω από τα γεωμετρικά σχήματα και τον καθοριστικό ρόλο των μαθηματικών σχέσεων οδήγησε στο Σύνεκτρον. Μια νέα μορφή, ένα νέο δισδιάστατο σχήμα που προέκυψε μέσα από τη συμμετρική σύνθεση επάλληλα τεμνόμενων κύκλων και τετραγώνων. Η Πάστρα χρησιμοποίησε το σχήμα που επινόησε για να οργανώσει το δικό της μορφολογικό σύστημα. Το έργο Σύνεκτρον–τετράγωνο–κύκλος, 1968–1976, εκφράζει την πεποίθηση της εικαστικού ότι η νέα γνώση αποκτάται ακολουθώντας μία επαναληπτική τυπολογία και προστίθεται στην ήδη υπάρχουσα. Η απλοποιημένη φόρμα του γλυπτού και τα καθαρά γεωμετρικά σχήματα που το συνθέτουν το κατέστησαν μια ιδανική αρχιτεκτονική πρόταση που υλοποιήθηκε στον δημόσιο χώρο. Η εκδοχή, ως μακέτα περιβάλλοντος 500 τ.μ., βραβεύτηκε το 1974, σε δημόσιο διαγωνισμό του Δήμου Montreuil του Παρισιού. Επίσης, ως «γλυπτό-περιβάλλον» πραγματοποιήθηκε σε πέτρα εμβαδού 68 τ.μ., το 1976 στο Lycée Polyvalent του Mirepoix στη Γαλλία, σε παραγγελία του Υπουργείου Πολιτισμού, και στη συνέχεια ως «γλυπτό-πηγή» σε μάρμαρο, το 1980 στην κατοικία του ζωγράφου Γιάννη Σπυρόπουλου και το 1986 στο Μουσείο Γουλανδρή.


Βιογραφικό

Η Ναυσικά Πάστρα (1921–2011) γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Παρακολούθησε μαθήματα γλυπτικής στη Sommerakademie του Σάλτσμπουργκ (1957) και στην Akademie der bildenden Künste της Βιέννης (1957–1962). Επίσης, σπούδασε Κοινωνιολογία της Τέχνης στην École Pratique des Hautes Études του Παρισιού (1967–1973). Το 1963 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και πειραματίστηκε με νέα υλικά όπως ο πολυεστέρας. Κινούμενη στο πλαίσιο της αφαίρεσης, πέρασε σε απλοποιημένες φόρμες, καθαρά γεωμετρικά σχήματα που συνθέτουν έργα / αρχιτεκτονικές προτάσεις. Ενδιαφέρθηκε για τις ποιητικές δυνατότητες των μαθηματικών συστημάτων. Δημιούργησε μορφικές αλληλουχίες με βάση τον κύκλο και το τετράγωνο, εξετάζοντας τις δυνατότητες που προκύπτουν από την αλληλοτομία των σχημάτων και τις μεταξύ τους σχέσεις. Από την έρευνά της αυτή, με τίτλο Αναλογικά 1, προκύπτει το Σύνεκτρον, μια νέα μορφή, ενώ ακολούθησαν οι ενότητες εργασίας Αναλογικά 2 (1979–1982) και Αναλογικά 3 (1982–1986). Σταδιακά, με σαφή κορύφωση κατά τη δεκαετία του 1990, η γλυπτική της πέρασε σε πιο δυναμικούς συσχετισμούς, που αναδεικνύουν τη μεταβλητότητα του τρισδιάστατου χώρου. Δημιούργησε έργα για δημόσιους χώρους, τιμήθηκε με βραβεία και λάβει διακρίσεις. Παρουσίασε τη δουλειά της σε είκοσι ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα (από το 1977) και στο εξωτερικό (Αυστρία, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία). Έλαβε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς διοργανώσεις.

collection.emst.gr/artists/nausicapastra


ΟΛΑ ΤΑ ΕΡΓΑ

EL / EN