Μπία Ντάβου
Στήλες και σύννεφα, Υποθετική επέμβαση στους Στύλους Ολυμπίου Διός, 1983
Φωτοτυπία, κολάζ με ακουαρέλα, 21 × 28 εκ.
Δωρεά του Ζάφου Ξαγοράρη, 2002
Συλλογή ΕΜΣΤ
Στο έργο Στήλες και σύννεφα, Υποθετική επέμβαση στους Στύλους Ολυμπίου Διός, 1983, η Μπία Ντάβου οραματίστηκε μια υποθετική παρέμβαση στον δημόσιο χώρο. Φαντάστηκε τους Στύλους του Ολυμπίου Διός ως κατάρτια, όπως τους αντίκρυζε από τα παράθυρα της Αίθουσας Τέχνης Δεσμός, που βρισκόταν στην οδό Συγγρού, και αναλογίστηκε πώς θα ήταν αν εγκαθιστούσε πάνω τους τα ιστία της. Η μη δυνατότητα επέμβασης στο ίδιο το αρχαιολογικό μνημείο την οδήγησε σε μια σειρά έργων όπου ένα ασπρόμαυρο φωτοαντίγραφο από μια φωτογραφία του ναού αποτέλεσε τη βάση διαφορετικών πειραματισμών με υλικά και υφές, δημιουργώντας πολλαπλές εκδοχές αυτής της νοητικής μετατροπής του ναού σε πλοίο. Στα σχέδια τα μαύρα πανιά είτε παρουσιάστηκαν διάτρητα ως περίγραμμα, αφήνοντας από τις οπές τους να προβάλλει το φως της μέρας και οι ανταύγειες των σύννεφων, είτε επιζωγραφίστηκαν με φωτεινά χρώματα, με τις σειραϊκές δομές να είναι εμφανείς στις γραμμικές αναφορές τους, ενώ επιχειρήθηκαν και άλλες χειροτεχνικές επεμβάσεις με κολάζ (από τούλι και νήμα). Το κέντρο βάρους μετατοπίστηκε κυρίως στο αισθητικό επίπεδο, αλλά και στους ελεύθερους χειρισμούς του χρώματος, με τη γλώσσα της ζωγραφικής να κυριαρχεί. Τα έργα αυτά προσδίδουν ρυθμό και κινητικότητα στη δισδιάστατη επιφάνεια και προσκαλούν τη θεατή σε ένα δυνητικό ταξίδι έξω από τον εκθεσιακό χώρο, στον χρόνο και τον μύθο.
Βιογραφικό
Η Μπία Ντάβου (1932–1996) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στο εργαστήριο του Κώστα Ηλιάδη (1952–1958) και στη συνέχεια δίδαξε εκεί ως βοηθός του. Το 1960 παρουσίασε την πρώτη ατομική της έκθεση στην Αθήνα (Νέες Μορφές). Τα πρώτα χρόνια η ζωγραφική της εξελίχθηκε από την παραστατικότητα στην αφαίρεση, διατηρώντας την επιμονή στην οργάνωση της εικαστικής γραφής. Μια αποφασιστική στροφή σημειώθηκε στο τέλος της δεκαετίας του 1960, όταν απομακρύνθηκε βαθμιαία από τη ζωγραφική του τελάρου και οδηγήθηκε σε τρισδιάστατες κατασκευές και περιβάλλοντα. Γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 1970 άρχισε να την απασχολεί ευρύτερα το θέμα της επικοινωνίας, ενώ παράλληλα εξοικειώθηκε με τη γλώσσα των μαθηματικών και την τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Ανέπτυξε τις συνθέσεις της με βάση το δυαδικό σύστημα και την ακολουθία Fibonacci. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 η ποιητική διάσταση του έργου της ενισχύεται με αναφορές στο κείμενο της Οδύσσειας και σε αρχαίους μύθους. Πραγματοποίησε δώδεκα ατομικές εκθέσεις, τις περισσότερες σε συνεργασία με την Αίθουσα Τέχνης Δεσμός. Συμμετείχε σε πολλές ομαδικές και διεθνείς διοργανώσεις. Το 2008 διοργανώθηκε στο ΕΜΣΤ | Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης μια μεγάλη αναδρομική έκθεση του έργου της, στο πλαίσιο της οποίας εκδόθηκε αναλυτικός κατάλογος-μονογραφία.
collection.emst.gr/artists/biadavou
ΟΛΑ ΤΑ ΕΡΓΑ
- Phantom Investigations (Ινώ Βαρβαρίτη, Γιάννης Δελαγραμμάτικας). Κάθε σχέση ανήκει σε άλλες σχέσεις
- Χρύσα. From the Newspaper Book
- Χρύσα. From the Newspaper Book
- Ναυσικά Πάστρα. Αναλογικά
- Ναυσικά Πάστρα. Σύνεκτρον–τετράγωνο–κύκλος
- Μπία Ντάβου. Στήλες και σύννεφα, Υποθετική επέμβαση στους Στύλους Ολυμπίου Διός
- Μπία Ντάβου. Σειραϊκές δομές 2 – Οδύσσεια
- Χριστίνα Μήτρεντσε. European Union – Bookscape XIV
- Χριστίνα Μήτρεντσε. Home is the Net – Bookscape VI
- Καρολίνα Κρασούλη. Μοτίβο (Νοs. 1–3, 5–9, 11–14)
- Καρολίνα Κρασούλη. How to Remember (Plans)
- Χρυσάνθη Κουμιανάκη. Όταν τελειώνει η παράσταση
- Μαρία Βαρελά. Rugs of Life
