Ζωγραφική του «ιδιωτικού οράματος» θα είχε τον πειρασμό να χαρακτηρίσει κανείς το ανθρωποκεντρικό έργο του Απόστολου Γεωργίου, σε αντιστοιχία προς την ποίηση της συνομήλικής του γενιάς του ’80, κατά τον πολυσυζητημένο όρο. Ζωγραφική αναδίπλωσης στο άτομο, αφηγηματική και αινιγματική στην λακωνική ελλειπτικότητά της, εικονοποιεί τις μικρές ιστορίες, κάνει λόγο για μυθολογίες καθημερινότητας, αποκαλύπτει υπαρξιακές καταστάσεις ανθρώπινης τρωτότητας και αδυναμίας, αποτυχίας και συναισθηματικής κατάρρευσης, ανοίγοντας τον ιδιωτικό χώρο στη δημόσια θέα, στο βλέμμα των άλλων.
Οι τρυφερές και ταυτόχρονα σαρκαστικές ιστορίες του καλλιτέχνη σε μια εποχή μάλιστα, εδώ και δύο δεκαετίες τουλάχιστον, όπου η τέχνη της ιδιωτικής σφαίρας έχει περάσει στο διεθνές καλλιτεχνικό προσκήνιο, υπερβαίνουν έναν μοναχικό εγκλεισμό στην αυτοβιογραφική ή μη αυτάρκειά τους. Προϋποθέτουν την εξωτερική μας ματιά για να επιβάλλουν την εσωστρέφειά τους, αναζητούν τη συνάντηση και την επικοινωνία με τον «έξω» κόσμο, κινητοποιώντας το συναίσθημα και το κριτικό μας μειδίαμα. Με αφετηρία το ιδιωτικό σύμπαν μιας αρσενικής κατά το πλείστον ανθρωπότητας, η ζωγραφική του Απόστολου Γεωργίου γίνεται πεδίο κριτικής επανεξέτασης και επαναπροσδιορισμού ερωτικών σχέσεων και ταυτοτήτων, φύλων και κοινωνικών ρόλων. Μέσα από την εκδίπλωση της υποκειμενικότητας, όπου ετερότητα και διαφορά αναζητούν το δικό τους χώρο, μας επιτρέπεται να ξανασκεφτούμε εύθραυστες βεβαιότητες και να αποδεχτούμε την άλλη πλευρά, του εαυτού μας και των διπλανών.
Επιμέλεια: Δάφνη Βιτάλη
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ
Επιμέλεια: Δάφνη Βιτάλη
Kείμενα: Δάφνη Βιτάλη, Ντένης Ζαχαρόπουλος, Μπάρι Σβάμπσκι
ΙSBN: 978-960-8349-56-8
Αριθμός σελίδων: 159
Γλώσσα: Ελληνικά / Αγγλικά
Διαστάσεις: 30 x 24 εκ
Έτος έκδοσης: 2011
Διατίθεται προς πώληση: 25 €
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ:
[…] Ο δημιουργός θέτει στο επίκεντρο της εικαστικής του έρευνας την υπαρξιακή αγωνία και τη θέση του ανθρώπου στον κόσμο και συλλαμβάνει την αδυναμία του να αντιμετωπίσει τη ζωή, εστιάζοντας σε προσωπικές και ενδόμυχες στιγμές. Ο πρωταγωνιστής του είναι ένας απλός, άτονος και άχρωμος άνθρωπος, ένας απρόσωπος μεσήλικας, ο οποίος εμφανίζεται σε κοινότυπες και καθημερινές καταστάσεις: τη στιγμή που ατενίζει, ψαρεύει, ξεφυλλίζει ένα βιβλίο, προσπαθεί, αποτυγχάνει, πέφτει, σηκώνεται και ξαναρχίζει από την αρχή. Ο Γεωργίου συλλαμβάνει τη θεμελιώδη δισημία και αμφιβολία του καθημερινού. Όπως μας υπενθυμίζει ο Henri Lefebvre, το Καθημερινό είναι ταπεινό και άθλιο, ενώ ταυτόχρονα είναι ο χώρος και ο χρόνος όπου ο άνθρωπος είτε ολοκληρώνεται είτε αποτυγχάνει. Μέσα από τις πεζές περιγραφές του, ο Γεωργίου διερευνά βαθύτερα θέματα για τη διαρκή παρουσία του ανθρώπινου φόβου και τη θεμελιώδη απελπισία και δυσκολία της ζωής. Ο πρωταγωνιστής του, είναι ένας αντιήρωας που διακατέχεται από μια αιχμηρή αίσθηση ζωής και μια αγωνία να υπάρξει σε αυτόν τον κόσμο.
Κυρίαρχα μοτίβα των έργων του είναι η μοναξιά και η αποξένωση του σύγχρονου ανθρώπου. Μέσα από τα σκηνοθετημένα του ζωγραφικά καρέ, ο καλλιτέχνης μας παρουσιάζει έναν άνθρωπο απομονωμένο, απελπισμένο και εγκλωβισμένο, ο οποίος κουβαλάει ένα δράμα. Ίσως να πρόκειται για μια απώλεια ή για έναν αποχωρισμό, ή ακόμα για κάτι το οποίο είναι απροσδιόριστο. Ενδεχομένως, αυτός ο αγώνας του ανθρώπου να είναι η μεγάλη δοκιμασία της ζωής, η προσωπική δυσκολία που ο καθένας κουβαλάει και με την οποία παλεύουμε καθημερινά, σε ανύποπτες στιγμές. Η μοναξιά λοιπόν αυτή, είναι παντού στο έργο του Γεωργίου και εμφανίζεται συνήθως ως μια «επώδυνη» μοναξιά (loneliness) που βιώνει ο άνθρωπος ως αίσθημα πόνου και κενού. Υπάρχει όμως και μια άλλη διάσταση της μοναξιάς. Πρόκειται για την μοναξιά που εμφανίζεται και ως μοναχικότητα (solitude), ή ακόμα και ως «ευεργετική μοναξιά». Σε αντίθεση με άλλα συναισθήματα, όπως η επιθετικότητα ή ο θυμός, η μοναξιά είναι ταυτόχρονα και συναίσθημα και κατάσταση. Το δράμα της απομόνωσης στις ιστορίες του Γεωργίου δεν παρουσιάζεται μόνο οδυνηρό και δυσβάσταχτο, αλλά ως κάτι διφορούμενο το οποίο ενίοτε διακωμωδείται και αποκτά έναν πιο ανάλαφρο χαρακτήρα. […]
Δάφνη Βιτάλη