MOZZAIC
εμπνευσμένο από το έργο του Γιώργου Γυπαράκη, Νυχτερινό Τοπίο, 1998
Προσπαθώντας να θίξω όλα αυτά τα αταίριαστα κομμάτια άσχημα και όμορφα που έχουμε ο καθένας μας αλλά και σαν κοινωνία. Όλα αυτά που τελικά μας ορίζουν και μας χαρίζουν μια ξεχωριστή ταυτότητα. Θα ήταν πολύ ανούσιος ο κόσμος αν όλοι είχαμε τις ίδιες αντιλήψεις. Όπως θα ήταν πολύ βαρετή η ζωή με μόνο χαρές ή λύπες.
ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
εμπνευσμένο από το έργο της Μόνα Χατούμ, Fix It [Φτιάξτο], 2004
Ορμώμενος από το συναίσθημα μιας επανάστασης και την κατάληξη μιας νέας διακυβέρνησης. Πόσες χαμένες ευκαιρίες για μια νέα αρχή…
ΟΙ ΑΠEΝΑΝΤΙ
εμπνευσμένο από το έργο του Κώστα Τσόκλη, Οδοιπόρος, 1989
Με αυτό το τοπίο προσπάθησα να θίξω το δυσνόητο μίσος που έχουμε για τους απέναντι. Μοιραζόμαστε την ίδια γειτονιά και μοιάζουμε πιο πολύ από οποιονδήποτε άλλο λαό, αυτό το μίσος μάς ορίζει και μας καταστρέφει μέσα στους αιώνες. Αν όμως κοιτάξεις από απέναντι αυτός ο τόπος φαντάζει οικείος και όμορφος σαν το δικό μας.
