Το πρώτο μέρος του μνημειακού κινηματογραφικού κύκλου Επτά διανοούμενοι στο δάσος από μπαμπού, που αποτελεί τον πυρήνα του συνολικού έργου του καλλιτέχνη, αλλά και της παρούσας έκθεσης, παρουσιάστηκε στη Μπιενάλε της Βενετίας το 2003. Αν και τα υπόλοιπα μέρη εκτέθηκαν κατά καιρούς μεμονωμένα, έπρεπε να περιμένουμε το 2007 για να δούμε ολοκληρωμένο το επικό αυτό πεντάπτυχο, συνολικής διάρκειας τεσσάρων περίπου ωρών, στην επιτυχημένη εγκατάσταση του Arsenale, όπου η μια ιστορία διαδεχόταν την άλλη σε πέντε διαφορετικές αίθουσες.
Υιοθετώντας μια φανερά ζωγραφική προσέγγιση σε έργα που γυρίστηκαν με κινηματογραφική κάμερα, μεταφέρθηκαν σε DVD, για να παρουσιαστούν ως οπτικοακουστικές εγκαταστάσεις σε μουσειακούς και εκθεσιακούς χώρους, ο Yang Fudong με σπουδές ζωγραφικής στην Κινεζική Ακαδημία Καλών Τεχνών στο Hangzhou διευρύνει ακόμη περισσότερο τη μεταφραστική αυτή διαδικασία από το ένα είδος στο άλλο. Η αφήγηση των πέντε ιστοριών στηρίζεται σε προφορικές παραδόσεις, διαφορετικές παραλλαγές και θρύλους, γύρω από μια ομάδα επτά κινέζων λογίων και ποιητών του 3ου αιώνα μ.Χ. που, αντιδρώντας στην πολιτική διαφθορά, αποσύρονται από το δημόσιο και κυβερνητικό βίο για να αναζητήσουν μέσα από την ποίηση και τη μουσική, τον καθαρό διαλογισμό και τη συζήτηση, μια εσωτερική ελευθερία και ηδονιστική ένωση με τη φύση. Κατά τη μεταφορά του ανοιχτού αυτού αφηγήματος, εκτός από το δανεισμό του τίτλου, ο καλλιτέχνης διατηρεί βασικά δομικά του στοιχεία, όπως ο αριθμός των προσώπων, η πνευματικότητα και ομαδικότητα τους, κυρίως όμως επικεντρώνεται στην ίδια την κατάσταση μιας διανοητικής αυτοεξορίας που εκδηλώνεται στο περιθώριο του κοινωνικού βίου.
Επιμέλεια: Άννα Καφέτση
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ
Επιμέλεια: Άννα Καφέτση
Κείμενα: Τσανγκ Γιατσουάν, Άννα Καφέτση, Kάρεν Σμιθ, Σταμάτης Σχιζάκης, Γιανγκ Φουντόνγκ
ΙSBN: 978-960-8349-51-3
Αριθμός σελίδων: 128
Γλώσσα: Ελληνικά / Αγγλικά
Διαστάσεις: 22 x 16,5 εκ
Έτος έκδοσης: 2010
Διατίθεται προς πώληση: 15 €
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ:
[…] Τις δύο τελευταίες δεκαετίες ζούμε στον αστερισμό αποκεντρωμένων καλλιτεχνικών αναζητήσεων και πολιτικών, μέσα από τις οποίες αναδείχτηκαν αναμφίβολα νέες καλλιτεχνικές σκηνές –η κινεζική είναι μια από τις σπουδαιότερες–, καλλιτέχνες και έργα, πολλαπλά δίκτυα συνεργασιών, διασυνδέσεων και συζητήσεων ανάμεσα σε διαφορετικές γεωγραφικές και πολιτισμικές περιοχές, σε κέντρα και περιφέρειες, μεταβάλλοντας ριζικά τον διεθνή καλλιτεχνικό χάρτη. Ανεξάρτητα από τις διαφορετικές κάθε φορά καλλιτεχνικές ή ιδεολογικές επενδύσεις, η έκρηξη του ενδιαφέροντος για την καλλιτεχνική παραγωγή χωρών που, για ιστορικούς, πολιτικούς και οικονομικούς λόγους απομονώθηκαν ή περιθωριοποιήθηκαν, όχι μόνο άλλαξε θεαματικά την ατζέντα μουσείων και μεγάλων διεθνών εκθέσεων, αλλά πολύ περισσότερο προσέδωσε νέα περιεχόμενα στην πολιτισμική παγκοσμιοποίηση. Χωρίς να παραγνωρίζονται υπαρκτές πράγματι ανισότητες και δυσαναλογίες μεταξύ των διαφόρων χωρών, τόσο στο επίπεδο της παραγωγής όσο και της διακίνησης, ο σημερινός λόγος στο διεθνή καλλιτεχνικό χώρο προβάλλει μια ποικιλόμορφη, ανοιχτή και αποκεντρωμένη διεθνή τέχνη που δημιουργείται από διαφορετικούς καλλιτέχνες προερχόμενους από διαφορετικά γεωγραφικά μέρη.
Τη μεταναστευτική κινητικότητα καλλιτεχνών από τις περιφέρειες που κατά τη δεκαετία του ’90 είχε ως βασικό προορισμό τα μητροπολιτικά κέντρα, διαδέχεται ολοένα και περισσότερο στις μέρες μας η βούληση πολλών νέων δημιουργών να παραμείνουν στο γενέθλιο τόπο, προσελκύοντας ταυτόχρονα το ενδιαφέρον και την αναγνώριση ενός υπερεθνικού κοινού. Η καλλιτεχνική δραστηριότητα σε μεγάλο βαθμό παραμένει τοπική. Απηχεί, διερευνά, ελέγχει κριτικά συγκεκριμένες πολιτιστικές και κοινωνικοπολιτικές πραγματικότητες, χωρίς να αποκλείει συσχετίσεις και διασυνδέσεις με άλλα περιβάλλοντα, σε μια προσπάθεια σύγκλισης της τοπικής με την παγκόσμια κοινότητα.
Η περίπτωση του διεθνούς κινέζου καλλιτέχνη Yang Fudong, σε αντίθεση με αυτήν του διασπορικού καλλιτέχνη των «διεμπειριών» Τσεν Ζεν, του οποίου μεγάλη έκθεση οργάνωσε το ΕΜΣΤ την Άνοιξη του 2002, είναι ενδεικτική του νέου κλίματος που δεσπόζει και πέραν της σύγχρονης κινεζικής σκηνής. Την ανακάλυψη αυτού του «ταλαντούχου οραματιστή» και «μοναδικού» στο είδος του μεταξύ των κινέζων καλλιτεχνών της νεότερης γενιάς, κατά τη διατύπωση της Κάρεν Σμιθ, πολλοί από εμάς οφείλουμε στην Ντοκουμέντα ΧΙ του Κάσελ το 2002, με το εξαιρετικά ποιητικό φιλμ An Estranged Paradise. Αξίζει να σημειωθεί ότι η συμμετοχή του στη σημαντική αυτή διεθνή διοργάνωση δεν του εξασφάλισε μόνο τη χρηματοδότηση για την ολοκλήρωση του πρώτου κινηματογραφικού του έργου, που είχε ξεκινήσει ήδη το 1997, αλλά και μια σειρά αλλεπάλληλων προσκλήσεων για εκθέσεις σε μεγάλα μουσεία και μπιενάλε σύγχρονης τέχνης, και μαζί την πρώιμη διεθνή καθιέρωση. […]
Άννα Καφέτση
