Με αφορμή τον κύκλο εικαστικών εκθέσεων «Κι Αν Οι Γυναίκες Κυβερνούσαν Τον Κόσμο» του ΕΜΣΤ πραγματοποιήθηκε ένα δημιουργικό πρόγραμμα στον Πολυχώρο «Λέλα Καραγιάννη» στην Κυψέλη σε συνεργασία με το τμήμα Εκπαίδευσης του ΕΜΣΤ.
Μια ομάδα γυναικών από διαφορετικές χώρες καταγωγής οι οποίες ζουν στην Αθήνα, προσφυγοπούλες και μετανάστριες, επισκέφθηκαν την ομαδική έκθεση «ΓΥΝΑΙΚΕΣ, Μαζί» και την ατομική αναδρομική έκθεση «Penny Siopis: For Dear Life» στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) τον Δεκέμβριο του 2024. Ξεναγήθηκαν σε έργα που συνδέονται με μια σειρά θεμάτων που απασχολούν τη σύγχρονη ζωή, από την προσωπική και συλλογική μνήμη, την πολιτική και την οικονομία, τη μετανάστευση και τις φεμινιστικές διεκδικήσεις μέχρι την κλιματική αλλαγή και τη σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον.
Έπειτα έως τον Μάρτιο του 2025, ακολούθησαν άλλες δυο συναντήσεις με τη μορφή δημιουργικού εργαστηρίου, στον Πολυχώρο «Λέλα Καραγιάννη» (του Φιλανθρωπικού Οργανισμού «Αποστολή»). Μαζί με τις συμμετέχουσες κατανοήσαμε περαιτέρω ποικίλες πρακτικές της σύγχρονης τέχνης, τη σημασία της χρήσης του αντικειμένου στα ίδια τα έργα τέχνης αλλά και «γυναικείων» υλικών και μεθόδων εικαστικής έκφρασης όπως τα υφάσματα και το ράψιμο. Καθώς μοιράστηκαν περισσότερες εντυπώσεις γύρω από τα έργα γυναικών που είδαμε στο ΕΜΣΤ, έγινε μια συζήτηση έκφρασης προσωπικών προβληματισμών, ελπίδων και προσδοκιών για τον κόσμο του σήμερα, καταλήγοντας στη δημιουργία ενός συλλογικού έργου. Χρησιμοποιήθηκαν υλικά τα οποία ράφτηκαν ή επικολλήθηκαν επάνω σε μια υφασμάτινη επιφάνεια. Το αποτέλεσμα: μια γυναίκα που κρατάει ή χρειάζεται να κρατήσει το κλειδί της ζωής μέσα στον κοινωνικό ιστό που την περιβάλλει, στραμμένη προς ένα λαμπερό ήλιο.
