Στο μεσοπάτωμα του μουσείου παρουσιάζονται 10 έργα της ενότητας Σύνθεση του Γιάννη Μίχα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο καλλιτέχνης ελαχιστοποιώντας τα ζωγραφικά μέσα του, δημιουργεί μια σειρά επίτοιχων έργων από λευκό λακαρισμένο ξύλο, τα οποία παρουσιάστηκαν σε ατομική έκθεση του στην Αίθουσα τέχνης Δεσμός. Ο κύκλος και το τετράγωνο αποτελούν τα δομικά στοιχεία, τα οποία επαναλαμβάνονται σε οριζόντιες ή κάθετες διατάξεις σε μια σειρά μονόχρωμων λευκών κατασκευών. Σε αυτή την ενότητα, οι γεωμετρικές φόρμες σχηματοποιούνται από τα ανάγλυφα και εσώγλυφα στοιχεία της εικαστικής σύνθεσης τα οποία, αποκαλύπτονται στο θεατή μέσα από τις φωτοσκιάσεις. Ακολουθώντας ένα μαθηματικό σύστημα αναλογιών, ο Μίχας στοχεύει στην αφανή αρμονία των πραγμάτων.
Τα έργα που θα παρουσιαστούν αποτελούν δωρεά της Αικατερίνης Κοσμίδου.
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ
Ο Γιάννης Μίχας (1938 – 2008) σπούδασε από το 1955 έως το 1958 στο εργαστήριο του Κ. Ηλιάδη και στη συνέχεια στην Ecole des Metiers d’ Art στο Παρίσι, από όπου αποφοίτησε το 1962. Στα πρώτα του έργα, επηρεασμένος από τον κονστρουκτιβισμό, χάρασσε σειρές αλλεπάλληλων σχημάτων, που τόνιζε με συμπληρωματικά χρώματα. Στην προσπάθεια να απελευθερώσει τη γεωμετρική φόρμα από τα όρια του καμβά άρχισε από το 1974 να δημιουργεί ανάγλυφα δίπτυχα και τρίπτυχα με διάφορα πρόσθετα υλικά -χαλκό, ξύλο ή αλουμίνιο- καθώς και επιτοίχια γλυπτά. Στη δεκαετία του 1980 δημιούργησε οπτικά παιχνίδια με πλέγματα, χαρτόνια, λαμαρίνες, που βασίζονται στην αποτύπωση της σκιάς του αντικειμένου στον καμβά με τη βοήθεια του χρώματος και του αερογράφου. Την ίδια περίοδο συνέδεσε τα αφηρημένα έργα του με συγκεκριμένες θεματικές αναφορές, μέσω μιας σειράς τίτλων που παρέπεμπαν στην εικόνα («Διάλογοι», «Σταυροί», «Τοπία»). Το 1990 επέστρεψε στη ζωγραφική με πίνακες σε λάδι και χρωματισμένο ξύλο, που ανίχνευαν τις ισορροπίες δύο ή περισσότερων γεωμετρικών σχημάτων και γραμμών στην επίπεδη επιφάνεια. Είχε παρουσιάσει τα έργα του σε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και είχε συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
