ROLEX ARTS FESTIVAL

Γιορτάζοντας 20 χρόνια καθοδήγησης

Project Room 1 & 2

ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ: 25.05.2023 - ΕΚΘΕΣΗ: 26.05-04.06.2023

Το Φεστιβάλ Τεχνών Rolex: Γιορτάζοντας 20 χρόνια του προγράμματος μεντόρων είναι μια τριήμερη εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί από τις 22 έως τις 28 Μαΐου 2023 σε διάφορους χώρους στην Αθήνα, με αφορμή την 20ή επέτειο του Προγράμματος Rolex για την καλλιτεχνική καθοδήγηση (Rolex Mentor and Protégé Arts Initiative).

Για πρώτη φορά η Rolex πραγματοποιεί το πρόγραμμα μεντόρων της στην ελληνική πρωτεύουσα, μαζί με δεκάδες από τους πιο ταλαντούχους και επιφανείς καλλιτέχνες του κόσμου (μουσικούς, σκηνοθέτες, εικαστικούς, συγγραφείς κ.α.).

Ως εισαγωγή στο Φεστιβάλ, από τις 22 έως τις 25 Μαΐου, έχει σχεδιαστεί και θα λειτουργήσει ένα ειδικό πρόγραμμα με εργαστήρια και συζητήσεις, απευθυνόμενο ειδικά στους κατοίκους της Αθήνας και διαρθρωμένο έτσι ώστε να προωθήσει τη δικτύωση των καλλιτεχνών της πόλης με τους επαγγελματίες του πεδίου.

Μια διοργάνωση της Rolex σε συνεργασία με το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ)

ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΠΕΜΠΤΗ 25.05.2023, 19:00 – 21:00
ΕΜΣΤ  Καφέ

Δημόσια συζήτηση: Κοινωνικά ευαισθητοποιημένη τέχνη σε χώρους εντάσεων: Δεοντολογία, ευθύνες και ζητήματα αναπαράστασης (Socially engaged art in contested spaces: ethics, responsibilities, and questions of representation)

Η καλλιτεχνική διευθύντρια του ΕΜΣΤ Κατερίνα Γρέγου συντονίζει μια συζήτηση μεταξύ του μέντορα της Rolex William Kentridge και του υπότροφου Εικαστικών Τεχνών Sammy Baloji

Ομιλητής: William Kentridge, μέντορας στον Τομέα των Εικαστικών 2012-2013
Ο William Kentridge είναι διεθνώς αναγνωρισμένος καλλιτέχνης, γνωστός για έργα τέχνης που συνδυάζουν πολλά εκφραστικά μέσα. Η πρακτική του συνυφαίνει προσωπικές και πολιτικές αναφορές στην ιστορία της αποικιοκρατίας και του απαρτχάιντ στην γενέτειρά του, τη Νότια Αφρική. Γνωστός και στην Ελλάδα για έργα που συνδυάζουν σχέδια με κάρβουνο, κινούμενα σχέδια και κινηματογραφικό υλικό, έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια σύνθετα έργα, μεταξύ των οποίων πολυκαναλικές κινηματογραφικές εγκαταστάσεις, ή μνημειώδεις τοιχογραφίες όπως το Triumphs & Laments (2016) κατά μήκος του Τίβερη στη Ρώμη, καθώς και την τελετουργική όπερα θεάτρου σκιών The Head & the Load (2018). Βραβευμένος με το Kyoto Prize (2010) και το Βραβείο Praemium Imperiale (Τόκιο, 2019), ο Kentridge ανακηρύχθηκε Commandeur des Arts et des Lettres το 2013. Το 2023 τιμήθηκε με το βραβείο Olivier στο Λονδίνο για την όπερα δωματίου Sibyl.

Ομιλητής: Sammy Baloji, υπότροφος στον Τομέα των Εικαστικών  2014-2015
Ο Sammy Baloji (γεν. 1978, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό), είναι φωτογράφος και γλύπτης από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και συνιδρυτής του φεστιβάλ Rencontres Picha/Biennale de Lubumbashi. Τα έργα του έχουν εκτεθεί στο πλαίσιο πολλών ατομικών εκθέσεων σε όλο τον κόσμο, με πλέον πρόσφατη την έκθεση στην Πινακοθήκη Uffizi της Φλωρεντίας (2022). Το 2020 συγκαταλέχθηκε από το βρετανικό περιοδικό ArtReview μεταξύ των 100 ισχυρότερων καλλιτεχνών, ενώ την περίοδο 2019-2020 φιλοξενήθηκε στη Γαλλική Ακαδημία στη Ρώμη, στη Villa Medici, στο πλαίσιο του προγράμματος φιλοξενίας καλλιτεχνών. Τα έργα του περιλαμβάνονται σε πολλές δημόσιες συλλογές στην Αφρική, την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Baloji ήταν υπότροφος του προγράμματος Rolex Mentor and Protégé Arts Initiative για την καλλιτεχνική καθοδήγηση στο πεδίο των εικαστικών τεχνών το 2014-2015. Το 2015 συμμετείχε στο Βελγικό περίπτερο στην 56η Μπιενάλε της Βενετίας, σε επιμέλεια της Κατερίνας Γρέγου.

Συντονίστρια: Κατερίνα Γρέγου, Καλλιτεχνική Διευθύντρια του ΕΜΣΤ | Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Αθήνας και μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ Τεχνών Rolex
Η Κατερίνα Γρέγου είναι επιμελήτρια, ιστορικός τέχνης και μουσειολόγος. Από το καλοκαίρι του 2021 είναι Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ). Για περισσότερα από 20 χρόνια, ως επιμελήτρια έχει εξερευνήσει σε συστηματική βάση τη σχέση μεταξύ τέχνης, κοινωνίας και πολιτικής, με ιδιαίτερη έμφαση σε ζητήματα δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οικονομίας, οικολογίας, κρίσεων και των μεταβαλλόμενων κυκλωμάτων παγκόσμιας παραγωγής. Κατά την πολύχρονη παραμονή της στο εξωτερικό επιμελήθηκε πολλές διεθνείς εκθέσεις μεγάλης κλίμακας και εννέα διεθνείς μπιενάλε. Πιο πρόσφατα διετέλεσε καλλιτεχνική διευθύντρια της 1ης Διεθνούς Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης στη Ρίγα (RIBOCA1), Everything Was Forever, Until It Was No More (2018). Η Γρέγου έχει επίσης επίσης επιμεληθεί τρεις ιδιαίτερα επιτυχείς εθνικές συμμετοχές στη Μπιενάλε της Βενετίας, για τη Δανία (2011), το Βέλγιο (2015) και την Κροατία (2015). Κείμενά της για την τέχνη, τους καλλιτέχνες, την κοινωνία και τον πολιτισμό δημοσιεύονται τακτικά σε βιβλία, καταλόγους και περιοδικά.

Είσοδος ελεύθερη με δελτία εισόδου που θα διανεμηθούν μισή ώρα πριν την εκδήλωση. Παρακαλούμε για την έγκαιρη προσέλευσή σας καθώς αναμένεται αυξημένη ζήτηση.
Σε περίπτωση που καλυφθούν οι θέσεις θα υπάρχει δυνατότητα παρακολούθησης της ομιλίας σε απευθείας μετάδοση στο αμφιθέατρο του Μεσοπατώματος.

ΕΚΘΕΣΗ-PROJECT ROOM 1 & 2

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 ΜΑΪΟΥ 2023
14:00 – 15:30
ΕΜΣΤ | Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Project Room 1 και 2

Ομαδική έκθεση Σύγχρονης Τέχνης, Φεστιβάλ Τεχνών Rolex: 20 χρόνια προγράμματος μεντόρων, με εισαγωγική ομιλία
Διάρκεια έκθεσης: 26 Μαΐου-4 Ιουνίου 2023

Εισιτήρια διατίθενται στα ταμεία του Μουσείου.

Την Παρασκευή 26 Μαϊου στις 14.00, θα πραγματοποιηθεί εισαγωγική ομιλία με δύο από τις καλλιτέχνιδες της έκθεσης – Thao Nguyen Phan και Camila Rodríguez Triana – με συντονίστρια την σύμβουλο επιμέλειας της έκθεσης, την Ιόλη Τζανετάκη επιμελήτρια και σύμβουλο εκθέσεων στο ΕΜΣΤ.

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες:

Sammy Baloji (Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό), υπότροφος στο πεδίο των εικαστικών τεχνών 2014-2015
Ο Sammy Baloji είναι φωτογράφος και γλύπτης από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και συνιδρυτής του φεστιβάλ Rencontres Picha/Biennale de Lubumbashi. Τα έργα του έχουν εκτεθεί στο πλαίσιο πολλών ατομικών εκθέσεων σε όλο τον κόσμο, με πλέον πρόσφατη την έκθεση στην Πινακοθήκη Uffizi της Φλωρεντίας (2022). Το 2020 συγκαταλέχθηκε από το βρετανικό περιοδικό ArtReview μεταξύ των 100 ισχυρότερων καλλιτεχνών, ενώ την περίοδο 2019-2020 φιλοξενήθηκε στη Γαλλική Ακαδημία στη Ρώμη, στη Villa Medici, στο πλαίσιο του προγράμματος φιλοξενίας καλλιτεχνών. Τα έργα του περιλαμβάνονται σε πολλές δημόσιες συλλογές στην Αφρική, την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μέντορας του Sammy Baloji την περίοδο 2014–2015 ήταν ο Olafur Eliasson.

Alejandro Cesarco (Ουρουγουάη), υπότροφος στο πεδίο των εικαστικών τεχνών 2006-2007.
Ο Alejandro Cesarco γεννήθηκε στην Ουρουγουάη και ζει στη Νέα Υόρκη. Από το 1999 έχει συμμετάσχει σε περίπου 60 ατομικές και ομαδικές εκθέσεις και σε 7 μπιενάλε, στις ΗΠΑ, τη Λατινική Αμερική και την Ευρώπη. Το σύνθετο και υποβλητικό έργο του, το οποίο χρησιμοποιεί φωτογραφία, βίντεο, βιβλία, σχέδιο και γλυπτική, βρίσκεται σε συλλογές διαφόρων ιδρυμάτων, όπως το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη, το Μουσείο Guggenheim, το Ινστιτούτο Καλών Τεχνών του Σικάγο, το CNAP στο Παρίσι, και το MuMOK στη Βιέννη. Ο Cesarco είναι διευθυντής της μη κυβερνητικής οργάνωσης Art Resources Transfer, σκοπός της οποίας είναι να εξασφαλίσει ισότιμη πρόσβαση στις τέχνες και την παιδεία.
Μέντορας του Alejandro Cesarco την περίοδο 2006-2007 ήταν ο John Baldessari.

Masanori Handa (Ιαπωνία), προστατευόμενος στο πεδίο των εικαστικών τεχνών 2008-2009.
Ο Masanori Handa, γεννημένος στην Kanagawa της Ιαπωνίας, έχει πτυχίο Καλών Τεχνών από το Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών του Τόκυο. Είναι γνωστός για τις ιμπρεσιονιστικές και στοχαστικές εγκαταστάσεις και τα γλυπτά του, τα οποία δημιουργεί μέσα από μια διαδικασία που αποκαλεί «σερφάρισμα του κόσμου», ενώ έχει συμμετάσχει σε περίπου 20 ομαδικές εκθέσεις σε 9 χώρες σε 10 ατομικές εκθέσεις – ενδεικτικά, στην έκθεση με τίτλο A Palace, Ota Fine Arts, Σιγκαπούρη (2017) και Tokyo Palace Statements, Τόκυο (2017). Το έργο του βρίσκεται σε συλλογές διάφορων ιδρυμάτων, όπως του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στο Τόκυο και του ιδρύματος Japan Foundation στο Τόκυο.
Μέντορας του Masanori Handa ήταν η Rebecca Horn την περίοδο 2008-2009.

Nicholas Hlobo (Νότια Αφρική), προστατευόμενος στο πεδίο των εικαστικών τεχνών 2010-2011.
Ο Νοτιοαφρικανός εικαστικός καλλιτέχνης Nicholas Hlobo είναι γνωστός για τη δημιουργία υβριδικών αντικειμένων, καθώς υφαίνει κορδέλες και δέρμα σε καμβά, μαζί με υπολείμματα ξύλου και καουτσούκ. Το κάθε υλικό χαρακτηρίζεται από μια ιδιαίτερη σύνδεση με την πολιτισμική, έμφυλη και σεξουαλική ταυτότητα, με αποτέλεσμα να δημιουργεί έργα που αναφέρονται στην ανεξαρτησία μετά το απαρτχάιντ και στην επούλωση του τραυματισμένου σώματος. Το έργο του Hlobo έχει παρουσιαστεί σε 33 ατομικές εκθέσεις παγκοσμίως, ενώ ο ίδιος έχει συμμετάσχει σε διάφορα φεστιβάλ, όπως η 54η Μπιενάλε της Βενετίας. Του έχει απονεμηθεί, μεταξύ άλλων, το βραβείο Νέου Καλλιτέχνη εικαστικών τεχνών από τη Standard Bank (2009) και το βραβείο γλυπτικής Villa Extraordinary Award for Sculpture (2016).
Μέντορας του Nicholas Hlobo ήταν ο Sir Anish Kapoor την περίοδο 2010-2011.

Mateo López (Κολομβία), προστατευόμενος στο πεδίο των εικαστικών τεχνών 2012-2013.
Το πολυποίκιλο έργο του Κολομβιανού καλλιτέχνη Mateo López περιλαμβάνει σχέδια, εγκαταστάσεις, έργα αρχιτεκτονικής, ταινίες και «γλυπτικές χορογραφίες», τα οποία αποτελούν ένα ταξίδι στα ζητήματα της τύχης, του χρόνου και των συναντήσεων στην καθημερινή ζωή. Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε εκθέσεις παγκοσμίως, μεταξύ άλλων στην Μπιενάλε του Σάο Πάολο το 2010, καθώς και σε ιδρύματα όπως το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης και το Drawing Center στη Νέα Υόρκη, το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ullens στο Πεκίνο, το Lismore Castle Arts στην Ιρλανδία, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Μπογκοτά, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Μεντεγίν και την Whitechapel Gallery στο Λονδίνο. Στις πιο  πρόσφατες εκθέσεις του περιλαμβάνονται οι Disclose στην γκαλερί Goodman στο Κέιπ Τάουν (2022) και Pasado Futurista στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Λίμα (2023).
Ο William Kentridge ήταν μέντορας του Mateo López την περίοδο 2012-2013.

Camila Rodríguez Triana (Κολομβία), προστατευόμενη στο πεδίο των εικαστικών τεχνών 2020-2022.
Η Κολομβιανή εικαστική καλλιτέχνις Camila Rodríguez Triana χρησιμοποιεί διάφορα μέσα, όπως βίντεο, φωτογραφία και εγκαταστάσεις για να εξερευνήσει θέματα όπως η μνήμη, η ταυτότητα, η πατρογονική κληρονομιά, και η κοινωνική και πολιτική σημερινή κατάσταση των μιγάδων της Λατινικής Αμερικής. Η πρώτη της ατομική έκθεση στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τίτλο Patrimonio Mestizo, παρουσιάστηκε στην Ακαδημία Μουσικής του Μπρούκλιν, στο πλαίσιο της εκδήλωσης Rolex Arts Weekend 2022. Αυτή την περίοδο βρίσκεται στη διαδικασία παραγωγής της πρώτης της κινηματογραφικής ταινίας, με τίτλο El Canto del Auricanturi. Έχει λάβει το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη στο φεστιβάλ Rencontres Artistiques-Carré sur Seine της Γαλλίας, ενώ ήταν υποψήφια για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη από το Ίδρυμα Τεχνών Cisneros Fontanals Art Foundation στις ΗΠΑ.
Μέντορας της Camila Rodríguez Triana ήταν η Carrie Mae Weems την περίοδο 2020-2022.

Thao Nguyen Phan (Βιετνάμ), προστατευόμενος στο πεδίο των εικαστικών τεχνών 2016-2017.
Η Βιετναμέζα εικαστική καλλιτέχνιδα Thao Nguyen Phan αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών Lasalle της Σιγκαπούρης το 2009, ενώ στη συνέχεια απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών από τη σχολή καλών τεχνών School of the Art Institute του Σικάγο. Είναι συνιδρύτρια της κολεκτίβας Art Labor, η οποία εξερευνά διεπιστημονικές πρακτικές και σχεδιάζει έργα που ωφελούν την τοπική κοινωνία της πόλης Ho Chi Minh. Το έργο της έχει παρουσιαστεί ευρέως στη νοτιοανατολική Ασία, καθώς και στο τριετές φεστιβάλ του The New Museum το 2021 και στη Μπιενάλε της Βενετίας το 2022. Το έργο της που δημιουργήθηκε από το Art Labor σε συνεργασία με την Joan Jonas παρουσιάστηκε στην έκθεση Carnegie International το 2018.
Μέντορας της Thao Nguyen Phan την περίοδο 2016-2017 ήταν η Joan Jonas.

Matthias Weischer (Γερμανία), προστατευόμενος στο πεδίο των εικαστικών τεχνών 2004-2005.
Ο Γερμανός καλλιτέχνης Matthias Weischer ξεκίνησε την καριέρα του ζωγραφίζοντας πίνακες που εξερευνούσαν φαντασιακούς εσωτερικούς χώρους, ενώ αργότερα ανακάλυψε μια νέα εκδοχή του σχεδίου και της ζωγραφικής σε ανοιχτό χώρο, με την παρότρυνση του David Hockney. Μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει 31 ατομικές εκθέσεις σε διάφορες πόλεις, μεταξύ των οποίων το Παρίσι, το Άμστερνταμ και το Βερολίνο. Το έργο του βρίσκεται σε συλλογές κορυφαίων ιδρυμάτων, όπως το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (MOCA) στο Λος Άντζελες, ενώ έχει αποτελέσει και αντικείμενο 11 δημοσιεύσεων. Ο Weischer έχει σχεδιάσει επίσης τα σκηνικά σε θεατρικές παραγωγές, ενώ έκανε το ντεμπούτο του ως σκηνογράφος όπερας για το έργο Die Freischütz στο Εθνικό Θέατρο Mannheim της Γερμανίας.
Μέντορας του Matthias Weischer ήταν ο David Hockney την περίοδο 2004-2005.


Εικόνα: Matthias Weischer, Blende 2

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ