Η Εικαστική Ψυχοθεραπεία είναι ένα ανθρωπιστικό επάγγελμα το οποίο αξιοποιεί τις εγγενείς δυνατότητες της τέχνης και τις αρχές της ψυχοθεραπείας. Υλοποιείται με την παρουσία εικαστικού ψυχοθεραπευτή ώστε οι συμμετέχοντες μέσω της δημιουργικής έκφρασης, μέσα σ ένα ασφαλές περιβάλλον, να δημιουργήσουν μια γέφυρα επικοινωνίας με τον εσωτερικό τους εαυτό και τον ψυχοθεραπευτή.
Σκοπός της θεραπείας είναι να εκφράσουν, να διερευνήσουν και εν τέλει να κατανοήσουν το εκφρασμένο συναίσθημα στο εικαστικό τους έργο με απώτερο στόχο τη καλύτερη διαχείριση αλλά και την επίλυση συγκρούσεων, την ενδυνάμωση της αυτοεκτίμησης, της αυτογνωσίας, την ενίσχυσή των κοινωνικών δεξιοτήτων, και την προώθηση κοινωνικών και οικονομικών αλλαγών.
Τα μουσεία γίνονται σιγά σιγά εναλλακτικοί τόποι παροχής βοήθειας σε άτομα που χρειάζεται να αντιμετωπίσουν τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά θέματα στην καθημερινότητά τους που σχετίζονται με την ποιότητα ζωής (wellbeing).
Η ψυχοθεραπεία μέσα στο μουσειακό χώρο βοηθά τους συμμετέχοντες να συνδεθούν με τη συλλογή σε «συναισθηματικό επίπεδο», να χρησιμοποιήσουν τα αντικείμενα ως σύμβολα ή μεταφορές, να χρησιμοποιήσουν την ιστορία ενός αντικειμένου, μιας εικόνας ή του δημιουργού για να συνδεθούν με τον εαυτό τους, να δουλέψουν πάνω σε συγκεκριμένα θέματα π.χ. ταυτότητας, φθοράς, μετάβασης, ιστορίας, απώλειας, να συμμετάσχουν ενεργά στη θεραπευτική διαδικασία αντί να δέχονται θεραπεία, να αισθανθούν περήφανοι, να εμπιστευτούν και να νοιώσουν άξιοι μέσα σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον.